polski historyk, nauczyciel i wykładowca akademicki na Uniwersytecie Wrocławskim oraz w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu
1982 - uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy pt. "Koncepcje polityki zagranicznej konserwatystów polskich w latach 1918–1926"
2001 - uzyskał stopień doktora habilitowanego w oparciu o rozprawę pt. "Między buntem a ugodą. Kształtowanie się poglądów politycznych Józefa Ignacego Kraszewskiego"
2013 - otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych

członek komunistycznych organizacji młodzieżowych, w latach 1968–1981 członek PZPR. W 1980 r. zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”, członek komitetu założycielskiego związku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UWr, brał udział w opozycyjnych manifestacjach, internowany w lutym 1982 r.,
w latach 1990–1994 wiceprzewodniczący Rady Miejskiej we Wrocławiu
członek Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform, w 1995 kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu, w 2002 na prezydenta Wrocławia, w 2018 z listy Bezpartyjnych Samorządowców do sejmiku dolnośląskiego, w 2019 kandydował do Sejmu RP