Piotr Grymiński, ur. 18.09.1882, Borek Wielkopolski; zm. 10.05.1971, Milicz; syn Nepomucena i Maria, mąż Stanisławy (z d. Kempińska), ojciec Stanisławy [matki Leona Staweckiego], Wandy, Tadeusza, Sabiny i Piotra (sanitariusz w stopniu kaprala, zginął podczas kampanii wrześniowej); w okresie I wojny światowej szeregowiec w wojsku pruskim, następnie członek Rady Robotniczej i Żołnierskiej w Borku Wlkp., uczestnik powstania wielkopolskiego, po wojnie trudnił sie handlem; w czasie II wojny światowej wywieziony z rodziną na roboty przymusowe do Niemiec do Düsseldorfu, gdzie pracowali w szpitalu do momentu wyzwolenia przez wojska amerykańskie, do Polski wrócił w 1946 r.