Pokazano 942 rekordów

Opis archiwalny
With digital objects Archiwum Przekazanych Relacji i Materialow
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

Delatyn

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (druga z lewej) w towarzystwie znajomych na ganku wynajętego domu w Delatynie, II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Poczet sztandarowy

Poczet sztandarowy. Na zdjęciu: Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (drugi z lewej). Po lewej sztandar Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych Koło Wroclaw-Pilczyce.

N.N.

Relacja Ireny Kwiatkowskiej

Irena Kwiatkowska, (z d. Michałowska) urodziła się w 1935 r. w Chlebowicach Wielkich (woj.lwowskie) w rodzinie kolejarza. W swojej relacji opisuje swoje dzieciństwo (stosunki polsko-ukraińskie, rzeź wołyńska, ucieczka przed UPA do Lwowa, pobyt w domu dziecka w Przemyślu), służbę harcerską we Wrocławiu, gdzie trafiła po maturze (nakaz pracy) oraz długoletnią pracę w oświacie (wychowawca, nauczyciel historii). Autorka szczegółowo opisuje różne incydenty z udziałem trudnej młodzieży z Zespołu Szkół Rolniczych w Wołowie, takie jak: strajk młodzieży w internacie, bunt uczniów, wizyta wicepremiera Rakowskiego i dyskusja z młodzieżą (7 luty 1983) w odpowiedzi na list uczniów ze skargą, wyjazd szkolny do NRD. Dalsza część relacji dotyczy działalności społecznej autorki po przejściu na emeryturę: udział w misji polonijnej na Ukrainie z ramienia Minsterstwa Edukacji Narodowej (praca z Polakami w Łucku: nauka języka polskiego, spotkania literackie, inscenizacje teatralne), organizacja paczek z darami dla Polaków na Ukrainie (1994, 1997) oraz wakacyjnego wpoczynku w Polsce dla dzieci z Ukrainy (1993,1994), działalność w Klubie Seniora przy Obornickim Ośrodku Kultury, w Społecznym Komitecie Budowy Kościoła w Kostopolu na Ukrainie (wybudowany w 2008 r) oraz w Uniwersytetcie Trzeciego Wieku w Obornikach. Na końcu relacji znajdują się dopiski dot. spotkania z matką zwolnioną w 1957 r. z sowieckiego łagru oraz pomocy udzielanej w czasie wojny Żydom przez rodzinę autorki (ułatwienie ucieczki z transportu, ukrywanie w domu).   zakres chronologiczny: 1939 - 2007/2008 miejsca wydarzeń: Chlebowice Wielkie, Lwów, Wrocław, Wołów, Oborniki Śląskie, Łuck

Kwiatkowska Irena

Delatyn

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (z lewej) w towarzystwie znajomego, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Poczet sztandarowy

Poczty sztandarowe. Na zdjęciu: ks. kard. Henryk Gulbinowicz w towarzystwie pocztów sztandarowych organizacji kombatanckich we wnętrzu Kościoła Garnizonowego pw. św. Elżbiety we Wrocławiu; Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (vis a vis hierarchy, bez szarfy), pocz. XXI w.

N.N.

Relacja Stefana Łukomskiego

Relacja Stefana Łukomskiego (ur. 1928, Andrusijów, pow. Równe) dotyczy rzezi wołyńskiej. Autor opisuje stosunki polsko-ukraińskie oraz ucieczkę swojej rodziny, ostrzeżonej przez sąsiadów, z miejscowości Jazłowce do administrowanego przez Niemców gospodarstwa. Zakres chronologiczny: 1943 Miejsca wydarzeń: Jazłowce

Łukomski Stefan

Zaświadczenie

Zaświadczenie nr 705 dot. wymeldowania wydane na nazwisko Lucjan Borkowski przez Starostwo Powiatowe Wieluńskie oraz PUR Powiatowy Oddział w Wieluniu, Wieluń 18.06.1947.

Państwowy Urząd Repatriacyjny, Starostwo Powiatowe Wieluńskie

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera (pierwsi z lewej) z synem Jerzym (malec w czapce) w towarzystwie znajomych, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Relacja Zbigniewa Tyszki

Zbigniew Tyszko (ur. 1931), warszawiak, syn inżyniera, pracownika PKP, spędził we Wrocławiu 3 powojenne lata (1945-1948). W swojej relacji opisuje rabunek mienia przemysłowego przez Sowietów, wakacje'45 w Jeleniej Górze oraz warunki życia w mieszkaniu przy ul. Pankiewicza na Biskupienie. Autor pisze również o życiu szkolnym (I gimnazjum przy ul. Poniatowskiego we Wrocławiu) oraz o służbie harcerskiej w I Wrocławskiej Drużynie Harcerzy. W zastępie Z. Tyszki przez pewien czas służył Marek Hłasko, który wspomniał o tym w swoich pamiętnikach wydanych w 2002 r.; skany odnośnych fragmentów tej publikacji są załączone do relacji.   Zakres chronologiczny: 1945-1948 Miejsca wydarzeń: Wrocław, Jelenia Góra

Tyszko Zbigniew,

Poczet sztandarowy

Poczty sztandarowe. Na zdjęciu: poczty sztandarowe organizacji kombatanckich we wnętrzu Kościoła Garnizonowego pw. św. Elżbiety we Wrocławiu; Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (trzeci z prawej), pocz. XXI w.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera z synem Jerzym, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Zaświadczenie

Zaświadczenie o ukonczeniu kursu nauki początkowej wydane przez Społeczną Komisję Egzaminacyjną Kurs (Zespoł) Nauki Początkowej w Szeszkach pow. Olecko na nazwisko Feliksa Barszczewska, Szeszki 26.02.1951 opatrzone okrągła pieczęcią Powiatowej Rady Narodowej w Olecku.

Społeczna Komisja Egzaminacyjna w Szeszkach pow. Olecko

Zaświadczenie

Zaświadczenie dot. zmiany miejsca Lucjana Borkowskiego wydane przez Sołtysa Gromady Polówek, gm. Królewszczyna okolice dzisiejszego Działoszyna, pow. zgorzelecki, 3.07.1947.

Sołtys Gromady Polówek

Legitymacja

Legitymacja nr 11 wystawiona przez Starostwo Powiatowe w Olecku na nazwisko sołtysa gromady Szeszki Antoniego Barszczewskiego, Olecko 5.09.1949.

Starosta Powiatowy w Olecku

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera z synem Jerzym na spacerze, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Świadectwo szkolne

Świadectwo szkolne za pierwsze półrocze nauki w Publicznej Szkole Powszechnej stopnia trzeciego żeńskiej im. św. Zofii we Lwowie wydane na nazwisko Zofia Chęć, Lwów 22.12.1937.

Publiczna Szkoła Powszechna stopnia trzeciego żeńska im. św. Zofii we Lwowie

Relacja Wojciecha Plebańskiego i Marii Kozłowskiej (Ulanickiej)

Relacja spisana przez Wojciecha Plebańskiego (ur. 1930, Działoszyce k. Krakowa) i Marię Kozłowską (Ulanicką) dot. organizacji szkoły (uruchomionej w 1946 r.) w Wierzbicy (gm. Kobierzyce, pow. wrocławski). Autorzy zwięźle opisują liczebność klas i zróżnicowanie uczniów (wiek, pochodzenie) oraz organizację codziennego życia szkolnego, na które składały się: pobudka, gimnastyka, modlitwa śpiewana pt. "Kiedy Ranne Wstają Zorze" - zastąpiona po roku "Miedzynarodówką", śniadanie, lekcje, prace w szkolnym gospodartswie rolnym - przetrzebionym przez żołnierzy sowickich, prowadzonym przez niemieckiego zarządcę. Wspominają również nauczycieli a zwłaszcza, założyciela szkoły, prof. Góreckiego - żołnierza (kampania wrześniowa, armia gen. Andersa) który, aresztowany w 1948 r. po donosach uczniów, zmarł w więzieniu.   zakres chronologiczny: 1946-1952 miejsca wydarzeń: Wierzbica

Plebański Wojciech, Kozłowska (Ulanicka) Maria

Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród

Praca pt. Moje korzenie. Mój ród została napisana w 2002 r. przez uczennicę I Liceum Ogólnokształcącego w Środzie Śląskiej, Wiktorię Sudoł, na podstawie wspomnień jej dziadków ze strony matki i dotyczy historii dwóch rodzin: Kosieckich i Skrętkowiczów. Autorka opisuje syberyjską gehennę Marii Kosieckiej i jej pięciorga dzieci: wysiedlenie z Nowych Trok, podróż bydlęcym wagonem, trudne warunki życia codziennego w sowchozie w okolicach Bijska w Kraju Ałtajskim (chłód, brak żywności i podstawowego wypsażenia gosp. domowego, budowa ziemianki), powrót z zesłania, spotkanie z mężem w Gdyni (właściciel folwarku w Nowych Trokach, aresztowany w lutym 1944 r., zesłany do obozu, skąd trafił do armii gen. Andersa, z którą przeszedł cały szlak bojowy) i osiedlenie się w 1946 r. we Wrocławiu. Druga częśc pracy dotyczy losów rodziny Skrętkowiczów, którzy, uniknąwszy śmierci z rąk banderowców na Podolu, zostali wysiedleni na Ziemie Zachodnie i trafili do Wrocławia, skąd, po 6 tygodniach koczowania na stacji Brochów, zostali skierowani przez PUR do wsi Nippern (dziś. Mrozów), gdzie osiedli. Por.: książka Ireny Zabratyńskiej (z d. Kosieckiej), „Syberia w oczach dziecka-zesłańca” oraz opracowane przez nią zapiski z notatników ojca, Bronisława Kosieckiego, pod tytułem „Zapiski żołnierza tułacza”.   miejsca wydarzeń: Nowe Troki (wileńszczyzna), Podole, Bijsk (Kraj Ałtajski, Syberia), Wrocław zakres chronologiczny: 1898-1984

Sudoł Wiktoria

Delatyn

Teofil Niedziewicz (drugi z lewej) i jego żona Kazimiera (trzecie z prawej) z synem Jerzym (w wózku) w towarzystwie krewnych ze strony Teofila, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Wyniki 201 do 300 z 942