Relacja Krzysztofa Bieżuńskiego, działacza opozycji demokratycznej, członka Solidarności Walczącej. Relacja dotyczy przede wszystkim strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, rozpoczęcia strajku, przebiegu oraz zakończenia, pracy w strajkowej drukarni. Relacja zawiera również wspomnienia dot. strajków i Solidarności z okresu odbywania służby wojskowej oraz pracy w kopalni Borynia w Jastrzębiu-Zdroju.

Relacja Bohdana Jetza, uczestnika wydarzeń sierpniowych w Zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, internowanego za działaność opozycyjną w stanie wojennym. Relacja dotyczy pracy w MPK i wydarzeń z lat 1979— 1983: strajku w zajezdni, powstania Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, codzienności strajkujących, późniejszej działalności opozycyjnej, aresztowania i internowania, a także pracy zawodowej związanej z transportem.

Relacja Juliana Golaka, działacza opozycji demokratycznej i samorządowca. Relacja dotyczy wydarzeń sierpnia 1980 roku, a także późniejszej działaności opozycyjnej.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Relacja Zbigniewa Wrólewskiego, pracownika wrocławskich zakładów: Fat, Instytucie Niskich Temperatur, WSK Hydral, Zajezdni nr VII i WPB Północ, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu w sierpniu 1980 roku, internowanego w czasie stanu wojennego w Grodkowie. Relacja dotyczy strajku we wrocławskiej Zajezdni autobusowej nr VII, pełnienia funkcji ochroniarza w straży strajkowej.

Relacja Zbigniewa Wojciechowskiego, pracownika Opery Wrocławskiej. Relacja dotyczy eddukacji muzycznej, kariery muzycznej, różnic między dawną, a dzisiejszą sceną muzyczną, koncertu operowego w Zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej.

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.

Relacja Zbigniewa Rząsowskiego, pracownika wrocławskiej Zajezdni nr VII oraz MPK Wrocław, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 roku. Relacja dotyczy służby wojskowej w Wojskach Ochrony Pogranicza, pracy zawodowej związanej z wrocławskim MPK, strajku Zajezdni nr VII, pracy w dzisiejszym MPK i porównania z dawniejszymi warunkami pracy.

Relacja Jacka Kowalskiego, związanego z wrocławskim Polskim Radiem, z ramienia którego przygotowywał materiał o strajkującej w sierpniu 1980 roku zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, a następnie o sytuacji w całym kraju, internowanego w Nysie w czasie stanu wojennego. Relacja dotyczy początków pracy radiowej w latach 70-tych, funkcjonowania radia w latach 70-tych, pracy dziennikarza Polskiego Radia na strajku w zajezdni, atmosfery w czasie strajku w zajezdni, działalności w radiowej Solidarności,
Karnawału Solidarności w radiu, internowania w stanie wojennym, trudności ze znalezieniem pracy związane z przeszłością w Solidarności, wyjazdu z Polski do Francji w 1983 roku oraz pracy zawodowej na emigracji.

Relacja Zbigniewa Kopystyńskiego, pracownika Elwro, członek MKS podczas strajku w Zajezdni nr VII, członka NSZZ "Solidarność", internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy życia Zbigniewa Kopystyńśkiego, dzieciństwa, przeprowadzki na ziemie zachodnie, edukacji i pracy zawodowej, udziału w 1978 roku w zjeździe Konfederacji Polskiej Niepodległej, strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej, internowania i pracy w NSZZ Solidarność.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Relacja Henryka Dąbrowskiego, uczestnika strajku Zajezdni w sierpniu 1980 roku. Relacja dotyczy drogi zawodowej, strajku Zajezdni autobusowej nr VII w sierpniu 1980 roku oraz warunków pracy kierowców MPK.

Relacja Piotra Rakowskiego, pracownika wrocławskich zakładów Polar, uczestnika strajku w 1980 roku, internowanego w stanie wojennym. Relacja Piotra Rakowskiego dotyczy przeprowadzki na Ziemie Zachodnie, pracy w Polarze, strajku w sierpniu 1980 w Polarze , internowania, działalności w Radzie Osiedla na Kowalach.

Relacja Jerzego Pieńkowskiego, pracownika wrocławskiego MPK i uczestnika strajku w Zajezdni nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej. Krótka relacja dotyczy pracy w MPK oraz strajku w sierpniu 1980 roku.

Relacja Witolda Sznajdera, uczestnika strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, oddelegowanego z zakładu Wrocławskich Przedsiębiorstw Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego numer 2. Relacja dotyczy udziału w strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej w dniach 26-31.08.1980 roku, pracy w strajkowej drukarni, życia codziennego podczas strajku, wyjazdów służbowych do Związku Radzieckiego oraz o próby ucieczki do Finlandii.

Relacja Ryszarda Mocka, opozycjonisty i górnika kopani KWK Thorez w Wałrzychu, uczestnika strajku w kopalni Thorez, członka Komitetu Założycielskiego „S” KWK Thorez, kolportera prasy drugoobiegowej, założyciela podziemnych drukarni, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy, wielokrotnie areztowanego i represjonowanego. Relacja dotyczy zaangażowania w działność opozycyjną w Wałbrzychu i na Dolnym Śląsku, fali strajków w sierpniu 1980 roku, organizacji drukarni i kolpotrtażu, kontaktów z opozycjonistami z Wrocławia i represjami spowodowanymi zaangażowaniem świadka w działaność opozycyjną.

Relacja biograficzna Bożeny Szaynok. W pierwszej kolejności świadek opowiadał historię swojego życia w konwencji swobodnej narracji. Skupiła się ona w szczególności na działalności opozycyjnej, którą prof. Szaynok określa bardziej mianem wspierania opozycji niż faktycznego bycia opozycjonistą. Owo wspieranie zaczęło się od strajków solidarnościowych we Wrocławiu w 1980 r., m.in. dostarczanie pożywienia strajkującym robotnikom. Opowiadała również o karnawale „Solidarności” i o tym jak te wydarzenia uformowały ją (określa się mianem pokolenia solidarnościowego). W czasie stanu wojennego poznała ojca Ludwika Wiśniewskiego, który również wywarł na nią duży wpływ. Wspieranie opozycji przejawiało się przede wszystkim w organizowaniu pomocy dla internowanych, uwięzionych oraz ich rodzin, a także w kolportażu. Następnie zostały pytania, dotyczące m.in. rodziców, powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, postrzegania systemu politycznego PRL, stosunku do okrągłego stołu oraz do kariery naukowej.

Relacja Magdaleny Bajer, dziennikarki, polonistki i publicystki. Relacja dotyczy dzieciństwie w przedwojennym Lwowie, przyjazdu do Wrocławia, ukończenia polonistyki na UWr., odbudowy Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy fizycznej profesorów, życia zawodowego związanego ze słowem pisanym ( m.in. w Wydawnictwie Ossolineum, Polskim Radiu we Wrocławiu oraz w Warszawie, w Państowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcji "Polityki"), warunków pracy, wykonywanych zadań, funkcjonowania cenzury, strajku we wrocławskiej Zajezdni (VIII 1980).

Relcja Aureliusza Marka Pędziwola, opozycjonisty w PRL, internowanego w stanie wojennym, niezależnego dziennikarza i publicysty pracującego dla wielu polskich i zagranicznych gazet i rozgłośni radiowych. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej, internowania, emigracji do Austrii, organizacji Festiwalu Niezależnej kultury Czechosłowackiej we Wrocławiu oraz Aksamitnej Rewolucji.

Relacja Leszka Budrewicza, współpracownika KOR, rzecznika Studenckiego Komitetu Solidarności, działacza struktur podziemnych"Solidarności", współorganizatora ruchu "Wolność i Pokój", dziennikarza i pisarza. Relacja
dotyczy działalności w opozycyji przed 1989 rokiem, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej oraz organizacji Festiwalu Kultury Czechosłowackiej.

Relacja Jarosława Brody, działacza opozycji demokratycznej, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS-u, internowanego w stanie wojennym, redaktora prasy podziemnej. Relacja dotyczy przystąpienia do strajku w Zajezdni (26.08.1980) we Wrocławiu i pełnionej na nim roli, przedsierpniowej działalności opozycyjnej, przyjęcia przez Komitet Strajkowy we Wrocławiu 21 Postulatów, wyłonienia wrocławskiego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, życia codziennego strajkujących, relacji między opozycjonistami a robotnikami, druku podziemnej prasy i roli Solidarności w życiu polityczno-społecznym Polski.

Nagranie relacji biograficznej Eugeniusza Szabanowskiego. Pierwsza część miała konwencję swobodnej narracji. Świadek rozpoczął ją od wspomnień o swoich przodkach. Jego pradziadek brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej w 1878 r., dziadek walczył pod Verdun w czasie I wojny światowej, a ojciec najpierw w Armii Czerwonej w wojnie zimowej, a później w Wehrmachcie pod Stalingradem. Świadek wychowywał się na Śląsku, skąd pochodziła jego matka. Ojciec przed wojną mieszkał pod Grodnem. Swoją przyszłą żonę poznał w Szczecinie. Szabanowski od lat 70. Był zaangażowany w działalność opozycyjną. W czasie strajków sierpniowych w 1980 r. pracował i strajkował w tyskim browarze (był tam kierowcą). Zakładał tam również MKZ. Główną częścią jego relacji było jednak wspomnienie powołania na ćwiczenia do wojska w lutym 1983 r. Podczas ich trwania wyraził sprzeciw wobec planów wyjścia przez jego oddział z bronią na Wrocław. Dzięki temu akcja została cofnięta, a Szabanowski został karnie przesunięty na kuchnię, gdzie przebywał do końca marca 1983 r., a więc do zakończenia swojego pobytu na ćwiczeniach. Następnie zostały zadane pytania dotycząc m.in. powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, ścieżki zawodowej oraz stosunku do okrągłego stołu i transformacji ustrojowej. Świadek przekazał także kopie wpisów z książeczki wojskowej oraz listu, w który wyjaśnia co się wydarzyło podczas jego pobytu na ćwiczeniach wojskowych pod Wrocławiem.

Relacja Stanisława Huskowskiego, działacza opozycji demokratycznej w PRL, prezydenta Wrocławia w latach 2001-2002. Relacja dotyczy działaności opozcyjnej, strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, okoliczności podjęcia decyzji o zabezpieczeniu pieniędzy-środków „Solidarności” w grudniu 1981 roku i logistyki akcji 80 milionów, aresztowania i internowania w stanie wojennym.

Relacja Pawła Skrzywanka, działacza Niezależnego Zrzeszenia Studentów, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, radnego Rady Miejskiej Wroclawia I kadencji. Relacja dotyczy działaności w Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, Festiwalu Czechosłowackiej Kultury Niezależnej we Wrocławiu w 1989.

Relacja Andrzeja Kiełczewskiego, działacz opozycji demokratycznej. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Obsługiwania przez świadka połączeń telefonicznych, pomocy przy druku pisma informacyjnego „Komunikaty” oraz zorganizowania nagłośnienia użytego podczas mszy w strajkującej Zajezdni.

Józef Dziąsko urodził się 19 III 1949 r. w Bytomiu. Początkowo przyuczał się do zawodu górnika, ale ostatecznie wybrał studia na WSWF we Wrocławiu. Ukończył je w 1973 r. Pozostał na uczelni i zrobił doktorat. Zajmował się prakseologią, teorią walki oraz teorią zespołowych gier sportowych. W latach 1978–1990 współpracował z PZPN w Wydziale Szkolenia, a w latach 1975–1990 w OZPN na Dolnym Śląsku. Współpracował z selekcjonerami Kazimierzem Górskim i Antonim Piechniczkiem. Był jednym z założycieli „Solidarności” na wrocławskim AWF. Internowany w Nysie. Od 1989 r. zarządza prywatnymi biznesami.

Relacja Czesława Brokosa, pracownika zakładów „INSTAL”, uczestnika wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, członka Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczącego Tymczasowej Komisji Zakładowej. Relacja dotyczy działalności opozycyjnej i wydarzeń sierpnia 1980 roku, strajku w zakładzie pracy, zaangażowania w drukowanie niezależnych wydawnictw, funkcjonowania niezależnej poligrafii we Wrocławiu, działań Służb Bezpieczeństwa wobec działaczy opozycji, rzeczywistości stanu wojennego, konieczności ukrywania się w celu uniknięcia internowania.