Pokazano 4870 rekordów

Opis archiwalny
Relacje historii mówionej i spisane wspomnienia
Zaawansowane opcje wyszukiwania
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

4158 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Alojzy Swoboda - relacja

Relacja ks. katolickiego, siostrzeńca kard. Bolesława Kominka, dotycząca osoby Kardynała, jego najbliższej rodziny oraz okoliczności powstania Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich, a także życia kościoła katolickiego na Dolnym Śląsku w latach 60. i 70. XX w. Zakres chronologiczny: 1947-1974.   Miejsca wydarzeń: Radlin (pow. wodzisłąwski, woj. śląskie), Wodzisław Ślaski (woj. śląskie), Gołdap (woj. warmiński-mazurskie), Ostróda (woj. warmińsko-mazurskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Milicz (woj. dolnośląskie) , Zgorzelec (woj. dolnośląskie), Boguszów-Gorce (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Trójca (pow. zgorzelecki, woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Paryż (Francja), Watykan, Rybnik (woj. śląskie), Rzym (Włochy), Wrocław (woj. dolnośląskie), Lubi (woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolośląskie), Siercza (pow. wielicki, woj. małopolskie), Katowice (woj. śląskie), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie)

Swoboda Alojzy ks.

Józef Bałuczyński - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Józefa Bałuczyńskiego. Józef Bałuczyński urodził się w 1918 r. na Podolu, we wsi Kniaże, w polskiej rodzinie rolniczej. Tam zastała go II wojna światowa. Podczas wojny pracował przymusowo, a także przebywał na froncie. Po wojnie krótko przebywał w Krakowie, gdzie poddał się leczeniu z powodu poważnej choroby. Następnie wyjechał do Nysy i podjął tam działalność ewangelizacyjną w ramach Kościoła Zielonoświątkowego. Tam też się ożenił. Po kilku latach przeniósł się wraz z rodziną do Wrocławia, gdzie rozpoczął działalność jako pastor. W 1956 r. wraz z rodziną zamieszkał w Słupsku. W kolejnych latach organizował działalność zborów zielonoświątkowych w okolicznych miastach: Szczecinku, Miastku, Ustce, Lęborku. Od dwóch lat mieszka z żoną w Gdyni.

Bernat Magdalena

Monika Krupowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Moniki Krupowicz. Monika Krupowicz urodziła się 15 lipca 1923 roku w Janowie. Córka z drugiego małżeństwa. Wywodzi się z rodziny rolniczej. Ojciec pracował w kopalni w Afryce, ale przyjechał do Polski szukać żony. Życie świadka skupiało się wokół rodziny i pracy w gospodarstwie. Drugą wojnę światową spędziła w domu rodzinnym, ukrywając się przed sowietami oraz Niemcami. Zapamiętała mieszkającą w Janowie ludność żydowską, ich sposób bycia, pracy i świętowania oraz utworzenie przez Niemców małego getta w czasie wojny. Nie należała do żadnej organizacji politycznej czy społecznej. Wolny czas spędzała śpiewając w chórze parafialnym.

Pawlukiewicz

Janina Rokicka - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Janiny Rokickiej. Józefa Janina Rokicka urodziła się 19.03.1919 r. w Gwoźdźcu, gdzie spędziła dzieciństwo. Jej rodzice prowadzili tam gospodarstwo. Była też harcerką i ukończyła gimnazjum urszulanek w Kołomyi. Następnie rozpoczęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1940 r. wyszła za mąż za Czesława Rokickiego, z którym zamieszkała potem na wsi pod Lublinem – w Krężnicy Okrągłej. Po tragicznej śmierci męża w 1945 r. przeniosła się z dwoma synami na Śląsk i przyjęła posadę nauczycielki w Białej Prudnickiej. Na początku lat 50. XX w. przeprowadziła się do Gdańska, gdzie zaczęła nauczać w szkole średniej - Technikum Budowy Okrętów Conradinum. Mieszka w Gdańsku do dziś, należy do Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich i często podczas spotkań w szkołach opowiada młodym ludziom o historii i swoim życiu.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Alicja Szastyńska-Siemon - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Alicji Szastyńskiej-Siemon. Alicja Szastyńska-Siemion, ur. 16 kwietnia 1935 w Sztabinie, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Filologicznego oraz członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

Petro Danyło - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Petro Danyło. Petro Danyło pochodzi z wielodzietnej, bojkowskiej rodziny Petra Danyły i Kateryny z d. Boruta. Urodził się w 1933 r. we wsi Dźwiniacz Górny, leżącej przed wojną w powiecie turczańskim województwa lwowskiego (po II wojnie światowej wieś przestała istnieć). W 1946 r. wraz z rodziną, w ramach wymiany ludności między Polską i USRR, został przesiedlony do Sambora, następnie trafił do Obertyna i osiedlił się na Netrebówce. Po wojnie uczył się w szkole wieczorowej. Służbę w Armii Radzieckiej odbył na początku lat 50. XX w. w Batumi nad Morzem Czarnym, później pracował w kołchozie. Jego siostra wyszła za mąż za Polaka Franciszka Baranieckiego i pod koniec lat 50. XX w. wyjechała z nim na stałe do Polski. Do dziś Petro mieszka w Obertynie.

Jakimowicz Marcelina

Wiesław Makarewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Wiesława Makarewicza. Wiesław Makarewicz, urodzony 13 czerwca 1935 roku w Wilnie. Przesiedlony do Gdańska w roku 1945. Ukończył studia lekarskie na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Został rektorem, pracował jako redaktor gazety uniwersyteckiej. Autor książki o profesorze Mozołowskim.

Sejbuk Gabriela

Stanisław Huskowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Stanisława Huskowskiego. Stanisław Huskowski (urodzony w 1953 r.) – wrocławianin, absolwent fizyki na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytecie Wrocławskim. Działacz społeczny na szczeblu lokalnym i ogólnopolskim. W latach 1977—1982 pracownik naukowy Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Polityk. Były poseł i senator, wiceprezydent Wrocławia, a w latach 2001—2002 prezydent tegoż miasta. Od lat 70. zaangażowany w działalność opozycji demokratycznej w Polsce Ludowej. W 1981 był delegatem na wojewódzki i krajowy zjazd „Solidarności”. Kiedy wybuchł Stan Wojenny był członkiem prezydium RKS Regionalnego Komitetu Strajkowego we Wrocławiu, a także rzecznikiem prasowym tej organizacji. W 1982 został aresztowany, a następnie internowany. Aktualnie wiceprezes Wrocławskiego Parku Technologicznego, którego był pracownikiem, a także założycielem jako samorządowiec.

Borecki Kamil

Stanisława Kargul - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Stanisławy Kargul. Stanisława Kargul urodziła się w 1923 r. w Jadwipolu k. Równego na Wołyniu. Jej rodzina miała gospodarstwo rolne. W wyniku ukraińskich prześladowań uciekła do Równego, gdzie zatrzymała się u siostry. Następnie wstąpiła do wojska, w którym służyła do końca wojny. Po wojnie rozpoczęła gospodarowanie razem z bratem.

Bernat Magdalena

Apolonia Wolska - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Apolonii Wolskiej. Apolonia Wolska urodziła się w 1919 roku w Kozieńcu gmina Siennica Różana. Rodzice poznali się w majątku u Budnego, po tym jak matka uciekła z Wołynia. Pani Apolonia jest najstarszą z sześciorga rodzeństwa, urodziła się w Kozińcu. Za mąż wyszła w 1938 roku. W sierpniu 1939 r mąż został zmobilizowany, trafia do niewoli i zostaje wywieziony na roboty do Niemiec. Wróci dopiero po 6 latach. W 1940 roku koleżanka Hela Jakubiec werbuje panią Apolonię do „organizacji podziemnej”. Odbyła kilka kursów dla sanitariuszek. W 1940 r ukrywała się u jej rodziców rodzina Żydowska. Ukrywali Kazimierza Kota, zbiega z więzienia gestapo, który w okolicach Lwowa wysadzał pociągi z zaopatrzeniem wroga. W 1945 r. wraca mąż a w 1946 rodzi się pierwszy syn. Miała 3 synów. Jak dzieci dorosły zajmowała się ogrodem i robótkami ręcznymi, angażowała się w prace społeczne.

Badach Marzena

Stefania Obara - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Stefanii Obary. Stefania Obara urodziła się 24 stycznia 1921 roku, w podkarpackiej wsi Straszydle. Z powodu śmierci mamy, już w nastoletnim wieku, przejęła wiele obowiązków pani domu. Szybko opuściła dom rodzinny i pracowała w gospodarstwie lekarza z Tyczyna, Ludwika Obary. Wkrótce wyszła za niego za mąż. W czasie wojny małżeństwo należało do Armii Krajowej. Zaraz po wojnie doświadczyło zaś z tego powodu represji ze strony władz komunistycznych. Mąż pani Stefanii został trwale okaleczony w wyniku brutalnych przesłuchań funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Mimo to małżeństwo protestowało w latach 60. XX wieku po decyzji o usunięciu religii ze szkół. Pani Stefania Obara angażowała się w również w działalność „Solidarności”. Opublikowała także kilka książek, m.in. o Armii Krajowej i akcji „Burza” w Tyczynie.

Zubowski Piotr

Jan Glaza - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Jana Glazy. Jan Glaza urodził się w 1923 r. w Osiecznej. Ukończył w Osiecznej szkołę podstawową. Pomagał w gospodarstwie rodzicom. Został przymusowo wcielony do Wehrmachtu w 1942 r. razem z innymi mieszkańcami Pomorza. W czasie służby wojskowej przebywał w Niemczech, Francji i Norwegii. W listopadzie 1945 r. powrócił do domu. Potem poślubił Marię, z którą miał pięcioro dzieci. Pracował w nadleśnictwie Osieczna, a następnie jako majster budowalny na kolei w Smętowie. Nadal mieszka w Osiecznej.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Anna Glazer - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Anny Glazer. Anna Glazer (z d. Chabowska) urodziła się w 1922 r. w Zwierzyńcu koło Czerska na polskim Pomorzu. Jako dziecko pomagała rodzicom w gospodarstwie. Na początku II wojny światowej została skierowana wraz siostra i bratem na roboty przymusowe. Najpierw skierowano ją do Lisewa na Żuławach, a później do niemieckiego gospodarstwa Erwina Zajdlera w Pszczółkach. W 1945 r. po wkroczeniu Armii Czerwonej wróciła do domu rodzinnego, by chwilę później zacząć pracować jako gospodyni u Teodora Glazera (przyszłego teścia). W 1948 r. wyszła za mąż za Jana Glazera. W tym samym roku przeprowadzili się do Nowego Dworu Gdańskiego, gdzie mąż rozpoczął pracę jako ślusarz w olejarni, a ona zajęła się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci. W Nowym Dworze gdańskim mieszka do dziś.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Zofia Wójciak - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Zofii Wójciak. Zofia Wójciak zd. Bandyk urodziła się 8 maja 1923 r. w Ochotnicy Górnej. Wychowała się w tradycyjnej góralskiej rodzinie. Ukończyła szkołę podstawową w Ochotnicy Górnej, tam też ukończyła kurs robienia koronki klockowej. W okresie wojennym przebywała na terenie rodzinnej miejscowości, była łączniczką w oddziale partyzanckim. Za działalność konspiracyjna została skazana na karę więzienia, którą odbyła w więzieniu Montelupich w Krakowie.
Od okresu przedwojennego dom rodziny Bandyk był miejscem letniskowym, do którego przyjeżdżali goście z Krakowa, Warszawy, Poznania itp. – działał tak do lat dziewięćdziesiątych. W 1946 r. wyszła za mąż za Franciszka Wójciaka, z którym ma ośmioro dzieci.

Cudzich Ewa

Michalina Terpiłowska - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Michaliny Terpiłowskiej. Michalina Terpiłowska z domu (Bojarowska), urodziła się w 1919 r. w. Terpiłowiczach. Ukończyła szkołę w Kobryniu, a następnie w Brześciu. Tam też ukończyła roczny kurs szycia i prac domowych w szkole przy ul. Sadowej u pani Olszewskiej. Powróciła do Terpiłowicz w wieku 16 lat. W tym okresie – do 1940 r. podróżowała często do siostry do Tarnopola. Po 1941 r. przeniosła się do Brześcia z mężem, gdzie ten zaczął prace na kolei. W 1945 r. w maju zostali przesiedleni do Chełmna, a po pół roku pojechali za pracą kolejno do Tczewa i Twardej Góry k. Świecia. W 1959 r. powróciła z rodziną do Tczewa. Zajmowała się na co dzień domem i wychowaniem dzieci.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Wyniki 1 do 100 z 4870