Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.
Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;
Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.
Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.
Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.
Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.
Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.
Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.
Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;
Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;
Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].
Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 Od lewej Dwór Artusa, Nowy Dom Ławy.
Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 W tle od prawej Dwór Artusa i Nowy Dom Ławy na Długim Targu.
Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle od prawej: Dwór Artusa, Stary Dom Ławy, Nowy Dom Ławy oraz Złota Kamienica.
Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle Dwór Artusa.
Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].
11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.
Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.
Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.
Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.
Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945r. Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.
Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908 r. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.
Wrocławski Rynek nocą, w tle po lewej neon Spółdzielczego Domu Handlowego "Feniks" [niem.: Warenhaus Gebrüder Barasch] oraz rząd latarnii na ulicy Świdnickiej
Opera Wrocławska wzniesiona w latach 1839-1841 wedlug projektu Carla Friedericha Langhansa. Budynek był dwukrotnie przebudowywany po pożarach (1865-1867 Karl Bogislav Ludecke, 1871 Carl Schmidt). Pierwszym polskim przedstawieniem była Halka Stanisława Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika wystawiona 8 września 1945.
Opera Wrocławska wzniesiona w latach 1839-1841 wedlug projektu Carla Friedericha Langhansa. Budynek był dwukrotnie przebudowywany po pożarach (1865-1867 Karl Bogislav Ludecke, 1871 Carl Schmidt). Pierwszym polskim przedstawieniem była Halka Stanisława Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika wystawiona 8 września 1945.
Dawny Pałac Schaffgotschów nocą, ulica Tadeusza Kościuszki 34. Zbudowany pod koniec XIX wieku według projektu Carla Heidenreicha. W latach 1945-1956 pełnił funkcję mieszkalną później przekazanyh Zrzeszeniu Studentów Polskich. W 1972 roku wybuchł w Pałacu pożar w którym spaliła się częśc zachowanego sprzed wojny wyposażenia i wystroju. Od 1975 roku w budynku działało Akademickie Centrum Kultury "Pałacyk". Obecnie w budynku znajdują się biura i sklepy.
Kino Śląsk we Wrocławiu nocą zbudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Zniszczone w 1945 górne kondygnacje kina nie zostały po wojnie odbudowane. W 2004 roku przywrócono historyczną nazwę obiektu "Capitol" a w 2005 roku rozstrzygnięto konkurs na rozbudowę i modernizację Teatru. 28 września 2013 otworzono zmodernizowany budynek.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Ulica Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] nocą. Po prawej Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.W 2005 konkurs na rozbudowę wygrał projekt pracowni KKM Kozień Architekci z Krakowa, prace budowalne trwały w latach 2011-2013. Budynek otwarto ponownie 28 września 2013.
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.; Po prawej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Po prawej na kamienicy neon Słowa Polskiego, po lewej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.Po lewej na kamienicy neon Słowa Polskiego.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80. W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.