Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.
Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.
Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.
Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.
11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.
Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.
Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.
Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;
Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.
Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;
Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;
Ulica Świdnicka, widok od strony ul. Kazimierza Wielkiego. N/z samochody na parkingu przed zespołem mieszkano usługowym ul. Świdnicka 2-8a . Na pierwszym planie FSO Warszawa.
Budowa Szkoły Podstawowej przy ulicy Drukarskiej 50 we Wrocławiu obecnie [02.04.2019 r.] budynek jest siedzibą Zespołu Szkół Ekonomiczno-Ogólnokształcących.
Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].
Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].
Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].
Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na pierwszym planie autobus Jelcz 043. Od prawej Grand Hotel wraz z neonem, Hotel Sofia [neon Oszczędzaj w PKO], blok mieszkalny z neonem [Dobry wieczór we Wrocławiu].
Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], Na budynkach przy ulicy neony [od prawej: Futra, Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].
Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.
Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.
Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24 września 1981 r. Plac Konstytucji 3 maja], zlikwidowany w 1994 roku na budynku dworca neon [Dworzec Autobusowy] na budynku mieszkanym za Dworcem Autobusowym [czytajcie Gazetę Robotniczą].
Wrocławskie Podwale nocą na zdjęciu szereg kamienic pomiędzy ulicą Dworcową a Hugo Kołłątaja. W oddali przy skrzyżowaniu Kołłątaja i Podwala Kiosk projektu Maxa Berga zbudowany w 1911 początkowo pełniący funkcję stacji redukcyjnej gazu, przed wojną sprzedawano w kiosku mleko. Po wojnie pełnił on funkcję między innymi baru mlecznego oraz szaletu.
Teatr Polski przy ulicy Gabrieli Zapolskiej 3 nocą. Wzniesiony w latach 1905-1906 z inicjatywy Teatralnego Towarzystwa Schilerowskiego według projektu Walthera Henrschela. Po 1945 budynek wyremontowano i przekształcono elewację według projektu Profesora Andrzeja Frydeckiego jednego z założycieli Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Po pożarze z stycznia 1994 budynek po raz kolejny przebudowano według projektu Wiktora Jackiewicza. Na budynku znajduję się neon [Teatr Polski] w oddali ulicy widać nasyp kolejowy przy ulicy Wojciecha Bogusławskiego.
Most Grunwaldzki zbudowany w latach 1908-1910 [od 1910r. Kaiserbrucke po 1919r. Freiheitsbrücke od 1945r. nazwa obecna],według projektu architekta Richarda Pluddemana zimą 1968r.; W tle Budynek Poczty Głównej oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu].
Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku. Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.
Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.
Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.;
Dzieci bawiące się na ulicy Józefa Hauke Bosaka w oddali neogotycka kamienica przy ulicy Zygmunta Krasińskiego 21/23. W 1927 roku w budynku mieścił się posterunek policji z aresztem.Po prawej blok mieszkalny przy ulicy Józefa Haukego-Bosaka, budynek nr 2-14.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.; Nad wejściem do budynku świąteczna iluminacja.
Most Zwierzyniecki [niem.: Paßbrücke], zaprojektowany i zbudowany w latach 1895-1897 przez Karla Klima pod kierunkiem architekta miejskiego Richarda Pluddemana.
Budowa nowego domu akademickiego Wyższej Szkoły Rolniczej zbudowanego obok Mostu Szczytnickiego. Obecnie w budynku znajduje się Dom Studencki "Zodiak" Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Dolnośląskie Centrum Medyczne "Dolmed" (ówczesna nazwa: Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej "Dolmed"; oficjalna uroczystość otwarcia placówki odbyła się 15 czerwca 1977 r.)
Panorama miasta. N/z most Pomorski i Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego i barokowy Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu.
Wyspa Piasek we Wrocławiu - widok na Kościół NMP na Piasku, Bibliotekę Uniwersytecką na Piasku, bulwar Piotra Włostowica oraz bulwar Xawerego Dunikowskiego (na wysokości Bastionu Ceglarskiego)
Przebudowa części placu Jana Pawła II (ówcześnie pl. 1 Maja) we Wrocławiu - widok w kierunku wschodnim; widoczne m.in. Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa, fragmenty ulic Ruskiej, Świętego Mikołaja, Włodkowica oraz budynek Urzędu Stanu Cywilnego i most św. Antoniego
Dziś i jutro architektury Wrocławia: wystawa plenerowa na ul. Świdnickiej we Wrocławiu podczas XXIII Dni Wrocławia (wystawa zorganizowana na 100-lecie stowarzyszeniowej działalności architektów polskich oraz 30-lecie działalności SARP we Wrocławiu)
Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji. N/z: w tej oryginalnej średniowiecznej wnęce miały być eksponowane zdjęcia przedstawiające wyniki badań zespołu bramnego.
Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji.
Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji.
Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano także fragmenty starych fortyfikacji.
