Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesione na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego.

N/z dwóch budowlańców w trakcie prac budowlanych na bloku mieszkalnym. Osiedle Wrocław - Południe.

N/z budowa budynku mieszkalnego na Placu Grunwaldzkim.

N/z bloki mieszkalne na ulicy legnickiej.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

N/z walec drogowy marki Fadroma w trakcie prac na ulicy Piotra Skargi. Na pierwszym planie piątka uczniów Szkoły Podstawowej numer 7 we Wrocławiu. Za walcem drogowym widać Kiosk projektu Maksa Berga z 1911 r.

Budowa domu studenckiego Akademii Wychowania Fizycznego przy ul. Mickiewicza we Wrocławiu.

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami); w tle widoczny Dom Studencki "Dwudziestolatka"

N/z dźwig przenoszący prefabrykat na budowie Osiedla Wrocław Południe.

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

N/z mycie okien w Drukarni Dziełowej przy ulicy Oławskiej.

N/z budowlaniec obok płyty prefabrykowanej.

N/z budowa budynku mieszkalnego na Placu Grunwaldzkim.

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

Widok z Bulwaru Xawerego Dunikowskiego na Most Pokoju, w tle bloki przy pl. Grunwaldzkim (zaprojektowane przez Jadwigę Grabowską-Hawrylak, wzniesione w latach 1970-1973)

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.

Budowa Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w tle budowany Wydział Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedra Jana Chrzciciela

Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.

Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Nowopowstające budynki mieszkaniowe na Placu Grunwaldzkim.

11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.  

Nowopowstający budynek Instytutu Automatyki i Pomiarów przy ulicy Młodej Gwardii [obecnie Ludomira Różyckiego].

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław-Południe, blok mieszkalny między ulicą Gwiaździstą a Zielińskiego.

Zdjęcie wrocławskiego Ratusza wykonane z skrzyżowania ulic Świdnickiej i Oławskiej.

Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Budowa Szkoły Podstawowej przy ulicy Drukarskiej 50 we Wrocławiu obecnie [02.04.2019 r.] budynek jest siedzibą Zespołu Szkół Ekonomiczno-Ogólnokształcących.

N/z bloki mieszkalne na ulicy legnickiej.

N/z dwa budynki powstające na ulicy Kamiennej

N/z bloki mieszkalne na ulicy legnickiej.

N/z prace budowlane nad sklepieniem blaszanego dachu.

Budowa bloków na osiedlu mieszkaniowym Polanka na Karłowicach we Wrocławiu

N/z fabryka prefabrykatów w technologii wielkiej płyty.

N/z powstający budynek mieszkalny na ulicy Kamiennej we Wrocławiu.

N/z bloki mieszkalne na ulicy Kamiennej.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane. N/z: szeregowcy Złotorowicz i Łysakowski wypełniają polecenia swojego dowódcy - kaprala Papierkowskiego.

N/z wykop fundamentów.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

N/z bloki mieszkalne na ulicy legnickiej.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami)

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami)