4 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi
Halamus Michał
Halamus Michał
Relacja Aleksandra Rosianskiego
Relacja biograficzna Aleksandra Rosianskiego, uczestnika wojny szesciodniowej. Relacja dotyczy ucieczki rodziców na wschód w 1939 roku, przybycia do Wrocławia, życia we powojennym Wrocławiu z perspektywy dziecka, wyjazdu do Izraela w 1957 roku i panujących tam warunków, asymilacji i środowiska polskiego w Izraelu, życia religijnego, służby wojskowej i udziału w wojnie sześciodniowej.
Rosianski Aleksander
Relacja Mariana Orzechowskiego rozpoczyna się od wspomnień dzieciństwa z okresu II wojny światowej, m.in. naloty niemieckie na zakłady zbrojeniowe w Starachowicach, relacje między Polakami a Niemcami, Volksdeutsche. Tuż po wojnie wyjazd do Radomia, a następnie do Wrocławia (opis zniszczeń miasta, powojenna kultura i szkolnictwo), gdzie kończy Liceum Ogólnokształcącego nr III. Na studia wyjeżdża do Rostowa, a później przenosi się do Leningradzkiej uczelni. Po czym wraca do kraju i rozpoczyna studia doktoranckie na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1969–1972 staje się dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych, a następnie w latach 1971–1975 awansuje na rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, oraz od 1984 do 1986 rektorem Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR. Wiele uwagi poświęca opisie swoich wyjazdów służbowych, podczas których spotkał m.in. Michaiła Gorbaczow. Zakres chronologiczny:1939-1989Miejsca wydarzeń: Starachowice (woj. świętokrzyskie), Radom (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Rostów na Donem (Rosja), Leningrad (obecnie Petersburg, Rosja), Warszawa (woj. mazowieckie), Kąty Wrocławskie (woj. dolnośląskie), Lubin (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Płock (woj. mazowieckie), Berlin (Niemcy), Praga (Czechy), Noworosyjsk (Rosja), Phenian (obecnie Pjongjang, Korea Północna), Różki (pow. radomski, woj. mazowieckie), Augustów (pow. radomski, woj. mazowieckie).
Orzechowski Marian
Jan Milewski opisuje karierę sportową, najpierw jako koszykarz, następnie jako zawodnik w piłce ręcznej, zauważenie przez trenera WKS Śląsk Wrocław, Kazimierza „Kaja” Frąszczaka i przejście do wrocławskiego klubu. Świadek opisuje rzeczywistości piłkarza ręcznego w latach sześćdziesiątych, Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych w Hali Ludowej, opisuje mecz z THW Kiel w 1962 roku, podczas któtego doszło do nieporozumienia na linii zarządów polskiego i niemieckiego klubu dotyczącego nazewnictwa miasta Wrocław – Breslau, opisuje również łączenie kariery piłkarskiej z pracą w wojsku, a także uczestnictwo w ostatnich Mistrzostw Świata w jedenastoosobowej piłce ręcznej w Austrii w 1966 roku. Zakres chronologiczny: 1950-2019 Miejsca wydarzeń: Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wiewierz (pow. górowski, woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Drezno (Niemcy), Katowice (woj. śląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Zabrze (woj. śląskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Sarajewo (Bośnia i Hercegowina), Rybnik (woj. śląskie)
Milewski Jan
Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.
Michalak Andrzej