Portret współczesny Grety Lange. Greta Lange z domu Kabuz urodziła się w Chynowie 26 listopada 1928 roku. Mieszkała wspólnie z rodzicami i czternaściorgiem rodzeństwa. Ojciec Pani Grety był Niemcem, a mama Kaszubką. Po wojnie od przybyłych osadników uczyła się języka polskiego, ludność asymilowała się. Pani Greta w 1962 roku wyszła za mąż za Franciszka Lange, traktorzystę, została matką i pracowała w PGR-ze.

Portret współczesny Aleksandry Grzywacz. Aleksandra Grzywacz z domu Maziarz urodziła się 1 stycznia 1930 roku we wsi Stare Baraki Stare. Jej rodzice, Sabina i Adam Maziarz, prowadzili we wsi Baraki Stare mały sklep. W grudniu 1945 roku przenieśli się na tzw. „Ziemie Odzyskane” do miejscowości Wysokie, koło Lęborka. W styczniu 1952 roku pobrała się z Adamem Grzywaczem. Mając pięcioro dzieci, zajmowała się domem i przydomowym gospodarstwem, a w wolnych chwilach szyła w domu. Mąż Pani Aleksandry Grzywacz pracował krótko jako listonosz, a później jako robotnik leśny. Po 29 latach małżeństwo Państwa Grzywaczów przeprowadziło się do miejscowości Dąbrówka, gdzie Pani Aleksandra prowadziła GS-owski sklep.

Małgorzata Hebel z domu Witt urodziła się 5 stycznia 1937 roku w miejscowości Słuszewo w rodzinie niemieckiej. Ojciec był wojskowym, matka pracowała na pobliskim majątku, mieli pięcioro dzieci. Ojciec dostał się do niewoli i po powrocie chciał z rodziną wyemigrować, jednak zostali w Słuszewie, rodzice po wojnie pracowali w świniarni. Pani Małgorzata od 1952 roku pracowała w PGR, w 1958 roku wyszła za mąż.

Portret współczesny Dietrycha Krzebietke oraz Haliny Krzebietke. Dietrych Krzebietke, syn Anny Foelkner urodził się 27 listopada 1952 roku, jako najmłodsze dziecko i jedyny syn państwa Krzebietke. Ojciec po II wojnie światowej, jako jeden z nielicznych przedstawicieli ludności niemieckiej, zdecydował się pozostać w gospodarstwie (od 300 lat w rodzinie Krzebietków). W wieku 15 lat, po śmierci ojca, przejął gospodarstwo gdzie pracuje do dzisiaj. Jest także radnym Gminy Gniewino. Wspólnie z żoną Haliną mają pięcioro dzieci.

Portret współczesny Teresy Siedliskiej. Teresa Siedliska z domu Świderska urodziła się 13 kwietnia 1929 r. w miejscowości Zapust w powiecie Horochów w woj. Włodzimierz. Pani Teresa miała dwóch młodszych braci oraz siostrę, która została zamordowana przez Ukraińców w 1943 r. w kościele w Kisielinie. Ojciec pochodził z Krakowa, w czasie I wojny światowej był piłsudczykiem, otrzymał 4 ha ziemi na Wołyniu, gdzie mieszkali aż do 1943 r. Matka, Janina z domu Zelant opiekowała się gospodarstwem i dziećmi. Rodzina uciekła osiedlając się w okolicach Malborka. Pani Teresa, wyszła za mąż i osiadła na Kaszubach.

Portret współczesny Władysławy Rowińskiej.Władysława Rowińska z domu Kepke urodziła się 4 lutego 1938 roku w Kochanowie w rodzinie kaszubskiej. Pani Władysława uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego w Wejherowie, a następnie wraz z rodzicami i trójką rodzeństwa, przeprowadziła się do Rybna, gdzie wspólnie zamieszkali z rodziną niemiecką. Po wyjeździe niemieckiej rodziny Wobrok, jej rodzice przejęli gospodarstwo. Świadek pracowała m.in. w sklepie i Urzędzie Gminy, a potem w zakładach gastronomicznych. W 1962 roku wyszła za mąż, zamieszkała wspólnie z rodzicami, gdzie świadek zajmowała się domem i ósemką dzieci.

Portret współczesny Romana Dominika. Roman Dominik urodził się 1 października 1939 r. w Niepoczołowicach, gmina Linia, pochodził z rodziny kaszubskiej. Ojciec – krawiec, urodzony w 1907 roku w Dębkach, wstąpił do Gryfa Pomorskiego, a mama została wywieziona do obozu Stutthof (nr P 31780). Pan Roman wraz z rodzeństwem trafił pod opiekę wujków: Józefa i Klary Reszke. Po wojnie rodzina przeniosła się do Kostkowa (gmina Gniewino), gdzie świadek jako czternastolatek rozpoczął pracę, a następnie założył rodzinę miał ośmioro dzieci. Pracował w PGR-ze jako mechanik/kierowca w Kolkowie.

Portret współczesny Teofilii Sączawy. Teofila Sączawa z domu Miedziak urodziła się 20 grudnia 1940 roku na Łotwie. Razem z rodzicami wróciła z transportu na Syberię i trafili do Tomaszowa Lubelskiego, a następnie do Słuszewa na poniemiecką plebanię. Ojciec Pani Teofilii podjął pracę w gorzelni, następnie otrzymali gospodarstwo. Pani Teofila wyszła za mąż, zamieszkała w Rybskiej Karczmie.