Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Relacja Jacka Kowalskiego, związanego z wrocławskim Polskim Radiem, z ramienia którego przygotowywał materiał o strajkującej w sierpniu 1980 roku zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, a następnie o sytuacji w całym kraju, internowanego w Nysie w czasie stanu wojennego. Relacja dotyczy początków pracy radiowej w latach 70-tych, funkcjonowania radia w latach 70-tych, pracy dziennikarza Polskiego Radia na strajku w zajezdni, atmosfery w czasie strajku w zajezdni, działalności w radiowej Solidarności,
Karnawału Solidarności w radiu, internowania w stanie wojennym, trudności ze znalezieniem pracy związane z przeszłością w Solidarności, wyjazdu z Polski do Francji w 1983 roku oraz pracy zawodowej na emigracji.

Relacja Stanisława Huskowskiego, działacza opozycji demokratycznej w PRL, prezydenta Wrocławia w latach 2001-2002. Relacja dotyczy działaności opozcyjnej, strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, okoliczności podjęcia decyzji o zabezpieczeniu pieniędzy-środków „Solidarności” w grudniu 1981 roku i logistyki akcji 80 milionów, aresztowania i internowania w stanie wojennym.

Relacja Czesława Brokosa, pracownika zakładów „INSTAL”, uczestnika wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, członka Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczącego Tymczasowej Komisji Zakładowej. Relacja dotyczy działalności opozycyjnej i wydarzeń sierpnia 1980 roku, strajku w zakładzie pracy, zaangażowania w drukowanie niezależnych wydawnictw, funkcjonowania niezależnej poligrafii we Wrocławiu, działań Służb Bezpieczeństwa wobec działaczy opozycji, rzeczywistości stanu wojennego, konieczności ukrywania się w celu uniknięcia internowania.