Na zdjęciu: Afryka, Uganda, osiedle w Masindi. Sierociniec, 1943 rok, klasa IV szk. powsz. Nauczyciele - siedzą od lewej: P.P. Dadejowa, Minkowska, Kinasz-Surowiecki, Kwiatkowa, Pomorski, Pomorska /siostra/, Kułakowska. Na odwrocie:1943 r. Masindi. Szkoła N. 3 klasa 4-ta. Dadejowa, Minkowska, Kiniasz, Kwiatek, Pomorska, Pomorka, Kulakowska

Od lewej stoją: Tadeusz Sulima ps. "Sarmata", Stanisław Ciaś ps. "Fiszer" (komendant Podobwodu AK "Morwa"), Zofia Mokrzycka-Rogowska ps. "Basia" (łączniczka), Maczuga (imię nieznane) ps. "Wrzos", Stanisław Fert ps. "Mielczek". "Morwa" - kryptonim Podobwodu AK Skarżysko-Kamienna w Okręgu AK Radom-Kielce.

Portret Wasyla Litke w garniturze z naszywką polskiego robotnika przymusowego, obok krzesło z położoną czapką, w tle skalna ściana

Grupa robotników przymusowych stojąca na drodze, najprawdopodobniej w miejscowości Schwarza w Turyngii; trzech ubranych w robocze kombinezony, trzech w marynarkach, swetrach i spodniach wyjściowych; pierwszy od lewej obywatel Czechosłowacji, drugi od lewej Wasyl Litke, drugi od prawej niezidentyfikowanej narodowości, pozostali to Polacy. Wasyl Litke przebywał od 1940 do 1945 w miejscowości Schwarza w Turyngii; na innych zdjęciach widoczna jest naszywka polskiego robotnika przymusowego, jaką nosił.

[Awers] Portret zbiorowy robotników przymusowych w Niemczech, prawdopodobnie w miejscu zakwaterowania - 12 mężczyzn siedzących i stojących przy długim stole pod zasłoniętym oknem, obok widoczny fragment piętrowej pryczy; większość osób posiada naszywkę polskiego robotnika przymusowego; pierwszy od lewej siedzi Wasyl Litke. [Rewers] Kochanej żonie i córce z Pobytu na obczyźnie na Wieczną pamiąe [!] Marjan / Schwarza/Saale in Thüringen 6.12.41 r. Według Leokadii Litke Wasyl Litke zwany był w rodzinie Marianem.

[Awers] Portret zbiorowy robotników przymusowych w Niemczech, prawdopodobnie w miejscu zakwaterowania - 9 mężczyzn siedzących i stojących przy długim stole z porcjami jedzenia i butelkami napojów, za nimi piętrowe prycze; jeden ze stojących posiada naszywkę robotnika przymusowego z terenu Czechosłowacji; drugi od prawej siedzi Wasyl Litke. [Rewers: adnotacja częściowo oddarta, częściowo nieczytelna] Wasyl Litke przebywał na robotach przymusowych w miejscowości Schwarza w latach 1940-1945.

[Awers] Trzech polskich pracowników przymusowych, być może w miejscu pracy lub zakwaterowania w Schwarza w Turyngii, stoją w na trawniku pod drzewem, w tle wiejskie zabudowania gospodarcze; wszyscy ubrani w marynarki i spodnie wyjściowe, na marynarkach mają naszywkę polskiego robotnika przymusowego, mężczyzna w środku trzyma zwiniętą gazetę, prawdopodobnie numer Gońca Warszawskiego; pierwszy od prawej Wasyl Litke, drugi prawdopodobnie Julian Kopacki, trzeci prawdopodobnie Adam Cent [Rewers - trzy adnotacje pochodzące od dwóch różnych osób] Litke zapł [zamazana] Adam Cent Julian Kopacki / i mój ojciec Wasyl Litke w rodzinie nazywany Marian Wasyl Litke w latach 1940-1945 przebywał na robotach przymusowych w miejscowości Schwarza w Turyngii.

[Awers] Grupa mężczyzn w szpitalu, prawdopodobnie w obozie przejściowym w Fuldzie, trzech na pryczach trzech obok prycz, z tyłu szafka na rzeczy osobiste i piecyk, tzw. "koza"; Wasyl Litke siedzi pierwszy od lewej. [Rewers - opis autorstwa Wasyla Litke] fotografia jak tatuś leżał wszpitalu [!] ten Francuz przy tatusiu co leży to ciebie odrysował z twojej fotografii i zabrał sobie Wasyl Litke po zajęciu miejscowości Schwarza, gdzie pracował, przez armię amerykańską, przebywał w szpitalu i w obozie przejściowym prawdopodobnie w Fuldzie.

Trójka polskich robotników przymusowych, najprawdopodobniej w miejscowości Schwarza w Turyngii, w marynarkach, swetrach i spodniach wyjściowych, na tle winorośli porastającej ścianę lub ogrodzenie; pierwszy od prawej Wasyl Litke. Wasyl Litke przebywał od 1940 do 1945 w miejscowości Schwarza w Turyngii.

[Popiersie nieznanego z nazwiska żołnierza prawdopodobnie Wojsk Ochrony Pogranicza.]

Fotografia legitymacyjna Jerzego Woźniaka (jako Jana Nowaka)

Zdjęcie obozowe Tadeusza Sulimy - więźnia obozu koncentracyjnego Auschwitz nr 63721.

Na zdjęciach: niemiecki pancernik Schleswig-Holstein ostrzeliwujący polską Wojskową Składnicę Tranzytową na Westerplatte w Gdańsku, budynek koszar Składnicy, pożar zabudowań Składnicy, ruiny Wartowni nr. V oglądane przez kilku żołnierzy, plan ostrzału Składnicy, napis Westerplatte 1-7 IX 1939 na odwrocie napis ołówkiem 137

czwarty od lewej - Donat Korzeniowski;

pociski przeciwpancerne z okresu II wojny światowej po wykopaniu z ziemi;

przy wykopanych z ziemi pociskach przeciwpancernych z czasu II wojny światowej stoją od lewej: Alfred Kwarciak (kierownik referatu wojskowego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Bolesławcu), Oskar Chmielewski, 4 saperów oraz mężczyzna, który znalazł niewybuchy;

Na zdjęciu:Afryka, Uganda, osiedle Masindi, 1943 rok. Wychowawczynie sierocińca.Na odwrocie:1943 r. Masindi-Uganda, szkoła nr 3, klasa 4-ta. nauczyciele siedzą od lewej: P. Dadejowa, Minkowska, Kinasz-Surowiecki, Pomorski, Pomorska (siostra), Kułakowska. 

rozbiórka zniszczonych kamienic na niezidentyfikowanej ulicy we Wrocławiu [najprawdopodobniej na Starym Mieście]

Dom w którym mieszkałem - Wrocław ul. Piękna Stefan Selerowicz

Stefan Selerowicz Wrocław Osobowice 1943

Stefan Selerowicz, Edmund Sadurski, Władysław Świtej Wrocław 1943

[verso]: data dnia 16. 6 42 ,, Pamiątka z Ojczyzny Z miasta Breslau, Schoen. Selerowicz Stefan urodzony w roku 1922 5.26...

Stefan Selerowicz, Władysław Świtej, Wrocław, ul Piękna

recto: portret, verso: Stefan Selerowicz  Wrocław 1943

Selerowicz Stefan, Karol Mikoś, Władysław Świtej

Stefan Selerowicz Wrocław ul. Piękna 1943 r 1. Kiner Stanisław 2. urazdt 3. Świtej Władysław Ferenc Michał 5. Magiera Leon 6. Mikas Karol

[Zdjęcie na którym znajduje sie Stefan Selerowicz (w środku) w towarzystwie niezidentyfikowanych osób]

Stefan Selerowicz, Edmund Sadurski, Wrocław 1943 r.

Wrocław, ul. Piękna

M.in. Franciszek Jakubiak, Józef Jastrzębski, Andrzej Kuczyński, Stanisław Barczak (kolejność przypadkowa) przed pałacem należącym przed II wojną światową do rodziny von Possadowsky

Zdjęcie portretowe Jana Woźniaka (ojca Jerzego Woźniaka)

Żołnierze z oddziału kpt./mjr. Dragana Sotirovica, ps. Draża. Trzeci od lewej Józef Zawiłkowski, ps. Wierny; czwarty od lewej Marcin Kumięga, ps. Zawierucha.

Powrót ze zbiórki sekcji AK; pierwszy od prawej - Feliks Badowski.

Ulotka upamiętniająca ofiary reżimu Związku Radzieckiego w okresie drugiej wojny światowej na jeńcach wojennych wziętych do niewoli po ataku ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku

[partyzanci z oddziału "Burza" Armii Krajowej/Delegatury Sił Zbrojnych pod dowództwem Stanisława Karlińskiego ps. "Burza"]

Jan Jodłowski, robotnik przymusowy w Breslau, podczas wizyty w domu znajomej Niemki.

Na pierwszym planie pojazd [przypuszczalnie Ford V8 z ok. 1937 r.] służący do rozwożenia węgla dla mieszkańców Breslau podczas II wojny światowej.

Jan Jodłowski (z lewej) jako robotnik przymusowy w Breslau stoi z kolegą obok pojazdu służącego do rozwożenia węgla mieszkańcom.

Robotnicy przymusowi w Breslau roznoszą węgiel mieszkańcom miasta.

Robotnicy przymusowi w Breslau podczas odpoczynku po pracy. Trzeci z lewej - prawdopodobnie Jan Jodłowski.

Rozładunek węgla z wagonów kolejowych na wozy bądź samochdy przez robotników przymusowych w Breslau.

Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec, klasa III przeniesiona w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Górny rząd od lewej: Tadek Sapiecha (w hełmie), Giena Niejadlik (z grzywką), Zosia Kłusek, Tereska Kowal, Zosia Ostrowska, Wanda Leniec, Maryska Pilipczuk, Józia Kraus, Jadzia Bechert, Halina Waszkiewicz, Jadzia Kowalczyk, Polusia Gwizdak.Środkowy rząd: Gienek Wdowczyk (w czarnym berecie), Hanka Plackowska (z przepaską na włosach), Staszka Rojek, Jasia Jodkowska, Józka Kasznia, Władka Nowaczyk. Siedzą od lewej: Heńka Dardzińska, Andzia Sikorska, pani Minkowska, wizytator szkolny p. Kinasz-Surowiecki, p. Pomorska, stoi Tereska Kułakowska, kierowniczka szkoły p. Maria Kułakowska, Nastka Witruk. Z lewej strony (nie sa uczniami III klasy) Jagusia Mackiewicz (suknia w paseczki), Zosia Sikorska, Ola Ostrowska, poniżej Danka Rut (nad Wdowczykiem), Gienia Przychodzień (obok Wdowczyka), Sabina Wdowczyk (marynarski kołnierz). P. Kinasz trzyma małą siostrę Hanki Plackowskiej.

Jan Jodłowski (z prawej) podczas rozładunku węgla.

Robotnicy przymusowi w Breslau w oczekiwaniu na wydanie posiłku.

Robotnicy przymusowi podczas wyładunku węgla z wagonów. Pierwszy od prawej - Jan Jodłowski.

Jan Jodłowski jako wartownik przed jednym z wrocławskich budynków po kapitulacji Festung Breslau.

Józef Jodłowski przed budynkiem przy ul. Piłsudskiego (wówczas Świerczewskiego) 48-52, w którym po 1945 r. zamieszkiwała rodzina Jodłowskich.

niezidentyfikowany sztandar wystawiony podzas mszy św. przy ul. Mazowieckiej odprawionej z okazji uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja

Afryka, Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec przeniesiony w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Siedzą w środku wychowawczynie: p. Śnieżko (z białym kołnierzykiem), p. Elżbieta Lesiak, inspektor szkolny p. Kinasz-Surowiecki, kierownik sierocińca p. Kwiatkowski, wychowawczyni NN, dalej wychowawczynie panie Szmidt i Warchałowa (z białym kołnierzykiem).

1942. Radziecki statek Żdanow. Żołnierze polscy i ludność cywilna po przybyciu z Krasnowodska do Pahlevi /Persja, obecnie Iran/.

Uganda, Afryka, Cabarega School koło Masindi, początek 1943 roku. Sierociniec. Dzieci już odkarmione, ale włosy jeszcze nie odrosły. Dzieci były strzyżone "na glacę" z powodu wszy. Włosy oraz ciuchy z Rosji były palone na stosie i aż skwierczały.

Portret grupowy polskich dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej w obozie polskich uchodźców w Tengeru. Dzieci trzymają wizerunki Matki Boskiej Ostrobramskiej. Pomiędzy dziećmi kapłan w komży, birecie i ze stułą. W tle ceglany, kryty trzciną kościół pw. św. Andrzeja Boboli oraz chaty obozu.

Portret zbiorowy polskich skautek z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru. W środku siedzą opiekunki. Zdjęcie wykonano w niezidentyfikowanej lokalizacji.

Portret zbiorowy czwórki zakonnic, prawdopodobnie z zakonu nazaretanek, obecnych w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru. Pierwsza z lewej u góry siostra Maria Bronig (lub: Bronia). Z relacji świadek nie wynika jasno, czy były to zakonnice obecne w Afryce na misji, czy przybyłe wraz z uchodźcami wywiezionymi na Syberię (w 1941 r. wywieziona z Wilna siostry nazaretanki z domów wileńskiego i grodzieńskiego)

Portret zbiorowy - dziewczynki spośród polskich uchodźcow w Tengeru wraz z dwoma duszpasterzami - z lewej ksiądz doktor Jan Śliwowski (proboszcz osiedla), z prawej ksiądz kanonik Piotr Rogiński. Wśród dziewczynek pierwsza z prawej - Halina Kozdroń.

Portret zbiorowy - rodzina Kozdroń pomiędzy chatami obozu dla polskich uchodźców w Tengeru, stoją od lewej: Andrzej, Leokadia (matka) i Halina; siedzi teściowa Leokadii Kozdroń, nieznanego imienia. Zdjęcie wysłane mężowi Leokadii Kozdroń przebywającemu w Polsce. Na odwrocie napis: "Ażebyś sobie nas przypomniał. Zasyłam Ci naszą rodzinę. Tengeru 25. XI 1946"

Halina Kozdroń przed niezidentyfikowanym kościołem w okolicach Tengeru.

Pracownice piekarni zorganizowanej w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, wraz z niezidentyfikowanym mężczyzną, przy ławie zastawionej wypieczonymi chlebami; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; trzecia od lewej Leokadia Kozdroń, czwarta od lewej Halina Kozdroń; chłopiec w czapce to Andrzej Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; za nimi charakterystyczne drzewo; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń, chłopiec w czapce to Jerzy Kozdroń.

Popiersie starszej kobiety, prababki Ewy Sudoł-Kozłowskiej, babki Haliny Kozdroń, w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, przybyłych tam z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski.

Polscy uchodźcy z obozu w Tengeru wyruszają w podróż powrotną do Polski na niezidentyfikowanej stacji w Afryce; pierwsza od prawej Halina Kozdroń.

Dwóch mężczyzn i chłopiec bawią się z małym lwem. Zdjęcie wykonano najprawdopodobniej w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru. Chłopcem jest niejaki Adam, zaadoptowany w trakcie podróży z Kazachstanu do Afryki przez rodzinę Ireny Szpindor. Jednym z mężczyz być może jest wuj I. Szpindor, Leopold Schmidt.

Dzieci z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach harcerskich podczas zabawy.

Grupa opiekunek dzieci z sierocińca w polskim obozie dla uchodźców w Tengeru wraz z dwójką dzieci; pierwsza i druga z lewej oraz pierwsza z prawej należały do rodziny Ireny Szpindor, która to rodzina zaadoptowała chłopca widocznego na zdjęciu.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

[Portret zbiorowy czterech spokrewnionych kobiet przed chatami w obozie dla uchodźców w Tengeru. Na odwrocie zdjęcia notatka] Tengeru 1947 Rodzina koło domku w którym mieszkamy zajmuję 3 takie domki. W jednym ja śpię i mała Janka, która jest na innych zdjęciach, w drugim Wila [Wilhelmina], Babcia [Grosicka] i druga mała Janka, która w tej chwili wybiegła się bawić w 3cim Grażyna i Adaś i w tym mieści się jadalnia. A Zosia -/ [w prawym górnym rogu nieczytelny dopisek]

Troje dzieci i dwie opiekunki z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, stojący na drodze przy drogowskazie z napisami "KONGEI / CARE" oraz "MOMBO"; w tle wzniesienie; jednym z dzieci jest zaadoptowany przez rodzinę Ireny Szpindor Adaś. Mombo - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara; Kongei - dziś mieści się tam szkoła, w czasie wojny zapewne ochronka.

Dwoje dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach przeznaczonych do odegrania przedstawienia teatralnego; w tle zabudowania i niewyraźny kontur góry, być może Meru.

Dwoje dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach ludowych, być może przeznaczonych do odegrania przedstawienia teatralnego; w tle zabudowania.

[Dwie kobiety na podwórzu bawią się z grupą szczeniaków, w tle długi, parterowy dom z podcieniami i poddaszem; stojąca kobieta należy do rodziny Ireny Szpindor; na odwrocie zdjęcia napis:] Kongei 1947. Wypoczynkowy dom w którym spędzam urlop. Koło mnie gospodyni i właścicielka pensjonatu P. Köstliech, z którą rozmawiam po niemiecku, a wtedy zaniedbuję angielski język, którym narazie [!] nie b. mocno władamy. Kongei - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara.

[Dwie kobiety z grupką szczeniaków przy zabudowaniach w Kongei; kobieta z prawej należy do rodziny Ireny Szpindor, kobieta z lewej, niejaka Köstlieh, jest właścicielką pensjonatu w Kongei; na odwrocie zdjęcia napis:] Kongei 1947. Znowu właścicielka ze mną przy tych samych pieskach. Ona sama urodziła się w Afryce, ale ojciec jej, który już nie żyje pochodził z Katowic, mówi lepiej po ang. ale chętnie chociaż słabiej mówi po niem. Kongei - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara.

Portret zbiorowy: 5 dzieci i 6 opiekunek z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru; kobiety pierwsza i druga od lewej należą do rodziny Ireny Szpindor; wśród dzieci drugi od lewej zaadoptowany przez rodzinę I. Szpindor chłopiec o imieniu Adaś. Na podstawie relacji I. Szpindor i podpisów na zdjęciach trudno jednoznacznie stwierdzić która z kobiet jest matką I. Szpindor.

[Dwoje dzieci przy drzewiastej papai, z tyłu przy szopie stoją dwie kobiety - w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru; kobieta z prawej strony jest krewną Ireny Szpindor, chłopiec widoczny na zdjęciu, Adaś, jest adoptowanym przez rodzinę I. Szpindor; na odwrocie zdjęcia notatka:] Tengeru 1947. Koło kuchenki w ogródku naszym. Dzieci wspinają się po smaczne owoce zwane papajami. Drzewo to jest własnego chowu, które owocuje już w 9tym miesiącu. W tyle ja stoję i nasza służąca.

Grupa dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru wraz z opiekunką przy drzewie nieustalonej nazwy.