Trójka polskich robotników przymusowych, najprawdopodobniej w miejscowości Schwarza w Turyngii, w marynarkach, swetrach i spodniach wyjściowych, na tle winorośli porastającej ścianę lub ogrodzenie; pierwszy od prawej Wasyl Litke. Wasyl Litke przebywał od 1940 do 1945 w miejscowości Schwarza w Turyngii.

Autorka, nauczycielka szkoły w Hucisku Nienadowskim przedstawia historię tutejszej szkoły. Na początku wspomina o trudnych początkach i próbie zebrania odpowiednich funduszy na budowę szkoły. Projekt udało się zrealizować w 01.09.1909 r. Przytacza również treść orzeczenia Cesarsko-królewskiej Rady Szkolno-krajowej. W myśl niej, wszelkie koszty jej utrzymania miała ponosić gmina i obszar dworski, a językiem wykładowym miał być język polski. W 1913 r. nauczanie rozpoczęły siostry ze Zgromadzenia Rodziny Maryi. Zajmowały się one nie tylko edukacją dzieci, ale i dorosłych, ponadto pełniły służbę medyczną. W 1920 szkołę z ludowej, przemianowano na powszechną.Organizowała ona różne wydarzenia kulturalne dla dzieci (przedstawienia, zajęcia fotograficzne). W zapiskach są wspomniane problemy, z jakimi musieli borykać się mieszkańcy wsi, takimi jak: niedożywienie oraz epidemie. Przez całe swoje istnienie szkoła zmagała się z trudnościami finansowymi, które uniemożliwiały jej przeprowadzanie remontów oraz zapewnienia odpowiedniego lokum dla kadry. W rękopisie zamieszczono trzy kosztorysy. Przytoczone są również dwa rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 1934 i 1937 roku. Regularny zapis kończy się na roku 1938/1939. Później są tylko krótkie zapiski z lat 1939, 1940, 1945, 1947. Tekst został odnaleziony w 1993 r. Zakres chronologiczny:1890-1947 Miejsca wydarzeń: Hucisko Nienadowskie (pow. przemyski, woj.podkarpackie)  

Relacja Marka, byłego żołnierza, członka Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, pracującego na Islandii w 2007 i ponownie zamieszkałego tam od przełomu 2014/2015; świadek opowiada okoliczności przyjazdu na Islandię bardzo mocno zaznaczając wątek iracki - ten epizod zaważył na jego późniejszym życiu i zaowocował chęcią opuszczenia Polski; świadek zastanawia się nad swoją postawą, mówiąc o sobie jako "antypatriocie"; zaznacza, że separuje się od Polonii islandzkiej, ze względu na niechęć do postaw Polaków; porównuje warunki życia w Polsce i na Islandii - stosunki państwo-obywatel i pracodawca-pracownik; wspomina też o różnych aspektach życia codziennego: postawach Islandczyków, relacjach ze współpracownikami różnych narodowości, opiece medycznej, zaopatrzeniu sklepów, cenach produktów, możliwościach spędzania wolnego czasu, chorobach cywilizacyjnych itp., porównuje przy tym czasy przed i po kryzysie z 2008 r.; mówi też o swoim przywiązaniu do Kościoła katolickiego i analizuje słabości polskiej wspólnoty katolickiej na Islandii.   Zakres chronologiczny: 2003-2015   Miejsca wydarzeń: Irak, Kópavogor (Islandia), Reykjavik (Islandia), Keflavik (Islandia), Berlin (Niemcy), Kuwejt