Praca pt. "Historie rodzinne" autorstwa Bogdana Niedziewicza (ur. 1945 w Pucku) dotyczy wojennych losów jego rodziców: Kazimiery (z d. Jurczyszyn) i Teofila Niedziewiczów. Autor opisuje udział Teofila, pracownika Sądu Grodzkiego w Dleatynie, w wojnie obronnej 1939 r. (internowanie na Węgrzech w obozie Nagykanizsa; dobre, pół-wolnościowe warunki życia w obozie, praca kurierska przy załatwianiu dokumentów dla żołnierzy polskich udających sie do armii we Francji, zwolnienie w 1942 r. i dwutygodniowa podróż na pieszo do Lwowa) oraz zaangażowanie Kazimiery w pomoc dla żołnierzy z rozbitych oddziałów Wojska Polskiego, które ściągnęło na nią represje po wkroczeniu Sowietów do Lwowa. Ponado praca zawiera opis represji obu okupantów wobec Polaków we Lwowie (aresztowania, łapanki), sposobów na ich uniknięcie (zatrudnienie w instytucie prof. Weigla „Instytut für Fleckfieber und Virusforschung", produkujacym szczepionki przeciw durowi) oraz trudów życia codziennego (problemy z aprowizacją, wyprawy po żywność na wieś, handel). Ostatnia cześć pracy dot. okresu powojenngo: 28-dniowa podróż zgrożonej arsztowaniem rodziny ze Lwowa do Pucka, gdzie Niedziewiczowie objęli poniemieckie gospodarstwo rolne, po czym w 1948 r. przeprowadzili się - za namową znajomych lwowiaków - do Wrocławia, gdzie Teofil podjął pracę przy odbudowie miasta (kamieniarz).   zakres chronologiczny: 1908-1948 miejsca wydarzeń: Lwów, Delatyn, Nagykanizsa (Węgry), Puck, Wrocław

Dziennik Janiny Niemczyk-Dominiak, wywiezionej na Syberię w czasie II Wojny Światowej, wraz z innymi uwolnionymi w 1942 r. Polakami tafiła przez Kirgistan, Iran i Pakistan do Indii; prowadzi dziennik, w którym zapisuje wydarzenia z poszczególnych dni - wycieczka harcerska, ćwiczenia, zdobywanie sprawności, spotkania, dyskusje, opisuje współżycie z miejscową hinduską ludnością handlującą w polskim obozie, opisuje warunki mieszkalne, pisze o tęsknocie za Polską, przytacza listy od żołnierzy polskich, jakie otrzymywały harcerki a także teksty śpiewanych piosenek, opisuje spędzane święta, pod koniec wtrąca kilka uwag autorefleksyjnych i na temat współtowarzyszek; wymienia kilka nazwisk druhenek i z kierownictwa obozu; po ostatnim wpisie następuje kilkadziesiąt pustych kart i kolejne wpisy, o datach wcześniejszych; na końcu prowadzi karty samodyscypliny; wpisy na początku niemal z każdego dnia, później stają się nieregularne Zakres chronologiczny: 18.12.1944-10.11.1946 Miejsca wydarzeń: Valivade (Kolhapur, Indie), Panhala (Kolhapur, Indie)