Dwuczęściowa relacja profesora Andrzeja Wiszniewskiego, profesora nauk technicznych, działacza opozycji, internowanego w Nysie, rektora Politechniki Wrocławskiej w latach 1990-1996 oraz ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Pierwsza relacja dotyczy krajobrazu powojennego Wrocławia, studiów na wrocławskiej Politechnice i dalszej kariery na tej uczelni, funkcjonowania szkoły wyższej i studentów w ówczesnych realiach politycznych, wydarzeń z marca 1968 roku i studenckiej akcji podczas pochodu 1 maja, powstania Solidarności i wydarzeń na uczelni w tym czasie, strajku okupacyjnego na Politechnice, po wprowadzeniu stanu wojennego, internowania w Nysie i prób zwerbowania działaczy Solidarności do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa, procesu członków komitetu strajkowego Politechniki, zatrzymań i przesłuchań ze względu na działalność opozycyjną, pełnienia funkcji rektora Politechniki, a następnie ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Druga relacja dotyczy wydarzeń z historii Wrocławia: roku 1956 oraz 1968 na Politechnice Wrocławskiej, strajku na Politechnice w 1981 roku, pełnienia funkcji rektora podczas przemian ustrojowych w Polsce. Na zakończenie, świadek odpowiedział na pytania przygotowanych w ramach kwestionariusza, większość z nich dotyczyła Wrocławia lat powojennych.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Józefa Słowika dotyczy śmierci Marszałka Piłsudskiego, II wojny światowej na Kresach Wschodnich, Kampanii Wrześniowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej, wywózek na Sybir, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Relacja Bronisławy Rozkosz dotyczy dzieciństwa na Kresach Wschodnich przed wojną, okupacji niemieckiej i sowieckiej na Kresach, zbrodni wojennych, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, ciężkich warunków podróży, organizacji życia w powojennych warunkach, relacji przyjezdnych Polaków z Niemcami, pracy męża w kolejnictwie i środowiska powojennych kolejarzy.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Relacja Marii Jaroń dotyczy zesłania na Syberię i warunków życia podczas zesłania.

Relacja Janusza Januszkiewicza dotyczy dzieciństwa, II wojny światowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej we Lwowie, zagłady ludności żydowskiej w Obozie janowskim, życia we Lwowie po wojnie do 1959 roku, przesiedlenia do Wrocławia, realiów życia we Wrocławiu po przyjeździe.

Relacja Janiny Poburki pochodzącej z Trembowli, dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne w 1957 roku, organizacji życia w nowym miejscu.

Relacja Czesławy Smołki dotyczy pochodzenia rodziny, początku wojny i ewakuacji do Rudy Różanieckiej, zachowania ludności lokalnej wobec uciekinierów ze Śląska, wkroczenia wojsk niemieckich do Rudy Różanieckiej, życia codziennego na ewakuacji, powrotu na Śląsk Cieszyński, życia po okupacji oraz wojennych losów siostry, wkroczenia wojsk radzieckich do Zebrzydowic, otatnich dni wojny i organizacja życia w zniszczonej miejscowości, lat szkolnych i pierwszej pracy w Powiatowym Związku Gminnym „Samopomoc Chłopska” w Cieszynie, życia rodzinnego.

Relacja Kazimierza Czaplińskiego, profesora zwyczajnego, dziekana Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, prezesa zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu, odznaczonego Krzyżem Kawalerskim w 1988 roku i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku. Relacja dotyczy współpracy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej, odwiedzenienia Wrocławia przez Gudrun Werner i przyjaźni z Günterem Särchenem- organizatorem Polenseminar, zaangażowania kościołów ewangelickiego i katolickiego w zbliżenie Polaków i Niemców, podróży służbowych do NRD, wizyt w NRD i RFN i okolicznościach z tym związanych.

Relacja Jadwigi Launer emerytowanej nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 2 w Obornikach Śląskich. Relacja dotyczy rodzinnych stron, nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Białej Podlasce oraz w Studium Nauczycielskie we Wrocławiu, podjęcia studiów na kierunku historia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy w zawodzie nauczyciela.