Gmach Urzędu Miejskiego Wrocławia przy placu Nowy Targ. Wcześniej budynek zajmowany był przez Nadprezydium Prowincji Śląskiej. Zbudowany został w latach 1914-1918 na podstawie projektu Karla Löwego jako rozwinięcie dawnego Pałacu Hatzfeldów. W okresie PRL z fasady budynku zniknęły detale, które przywrócono wraz z oryginalnymi kolorami podczas renowacji na początku XXI wieku.
Gmach dawnej Nowej Giełdy wybudowany w latach 1864-1867 przez Karla Lüdeckego [ówczesnego radcy budowlanego Wrocławia]. Do 1945 roku budynek ten był własnością Izby Przemysłowo-Handlowej. Obecnie w gmachu mieści się hala sportowa zajmowana przez wrocławski klub "Gwardia Wrocław".
Gmach dawnego Landesfinanzamtu wybudowanego w latach 1925-1926, następnie przebudowanego w latach 1926-1927 [dodano do budynku skrzydła boczne]. Architektem głównym był Joseph Allescher. Dziś w gmachu przy ulicy Pretficza mieści się Zakład Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu.
Gmach dawnego Landesfinanzamtu wybudowanego w latach 1925-1926, następnie przebudowanego w latach 1926-1927 [dodano do budynku skrzydła boczne]. Architektem głównym był Joseph Allescher. Dziś w gmachu przy ulicy Pretficza mieści się Zakład Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu. Na zdjęciu wyszczególniony jest detal w postaci portalu drzwiowego.
Gmach dawnej Dyrekcji Poczty [Reichspost Direktion] przy ulicy Powstańców Śląskich we Wrocławiu, po wojnie mieściła się tu Dyrekcja Poczty Polskiej we Wrocławiu. Budowa gmachu przypadła na lata 1912-1916.
Okazały gmach Muzeum Narodowego we Wrocławiu wybudowany został w latach 1882-1886 na podstawie projektu Karla Friedricha Endella. W roku zakończenia budowy przeniosły się do niego władze Prowincji Śląskiej czyniąc sobie z budynku nową siedzibę [poprzednio zajmowano w tym cely Pałac Hatzfeldów]. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległy budynki muzeów wrocławskich, w związku z czym, 1 stycznia 1947 roku gdy powołano instytucję Muzeum Narodowego we Wrocławiu; na siedzibę wybrano właśnie ten gmach. Muzeum otwarto dla zwiedzających w 1948 roku, na przestrzeni czasu zmieniało ono swoją nazwę, początkowo działając jako "Państwowe", w 1950 przemianowano je na "Śląskie", a od 1970 nosi miano "Narodowego".
Neogotycka kamienica z XIX wieku na rogu ulic Włodkowica i Krupniczej, w której mieści się obecnie Galeria Sztuki Współczesnej "Platon" oraz restauracja "Impressa". Na piętrze znajduje się powierzchnia biurowa. Budynek został poddany w 2002 roku kapitalnemu remontowi i przywrócono mu wygląd pierwotny.
Gmach Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych wybudowany w latach 1911-1914 na podstawie projektu Hugo Königa. Przed II wojną światową był on siedzibą Königliche Eisenbahndirektion [Królewskiej Dyrekcji Kolei], obecnie znajduje się tam siedziba między innymi Oddział Regionalny PLK.
Gmach Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych wybudowany w latach 1911-1914 na podstawie projektu Hugo Königa. Przed II wojną światową był on siedzibą Königliche Eisenbahndirektion [Królewskiej Dyrekcji Kolei], obecnie znajduje się tam siedziba między innymi Oddział Regionalny PLK.
Dzisiejsze Wrocławskie Centrum SPA zostało wybudowane w latach 1895-1897 z inicjatywy Towarzystwa Akcyjnego - Łaźnia Wrocławska. Projekt budowy wyłoniono droga konkursową, a zwycięzcą okazał się Wilhelm Werdelmann, który później kierował budową. Budynek został uroczyście otwarty 14 czerwca 1897 roku. W latach 1907-1908 nastąpiła rozbudowa gmachu łaźni, dodano do niej elementy zabiegowe, dekoracyjne; wewnątrz znalazło się także miejsce na restaurację. Dalsze prace modernizacyjne przypadły na lata 1908-1909. Jako obiekt zarówno prestiżowy i użytkowy wymagał ciągłej rozbudowy i dostosowania do kolejnych potrzeb odwiedzających, jak i mody panującej na świecie. W związku z czym na lata 1925-1928 przypadł moment kolejnego remontu, mającego na celu przystosowanie basenu do zawodów sportowych. W latach 1929-1930 budynek powiększył się o kolejne dwa baseny i taras widokowy. Obiekt został znacznie zniszczony podczas II wojny światowej [głównie fasada i wieża wodna], jednak już w 1945 został otwarty dla nowych mieszkańców miasta. Remonty nastepujące w okresie PRL [1960-1962 i 1976] okazały się dla zespołu basenów niszczące, wprawdzie naprawiono i wymieniono część instalacji, ale przy tym zatarto większość ozdób i elementów charakterystycznych dla tego niecodziennego obiektu. W 1977 roku został wpisany na listę zabytków. Dziś oprócz basenów i gabinetów lekarskich wewnątrz mieszczą się biura.
dwa zabytkowe samochody zaparkowane na pl. Nowy Targ we Wrocławiu; na pierwszym planie Austin Seven wytwarzany w latach 1922-1939 (tu wersja z ostatnich lat produkcji)
Wrocław - Wzgórze Partyzantów widok od strony ulicy Teatralnej, ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]
kościół w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należący do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie; wzniesiony w XV w., przebudowany w XVIII w.]
kościół w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należący do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej; wzniesiony w XV w., przebudowany w XVIII w.]; przed kościołem widoczny krzyż misyjny
gotyckie prezbiterium kościoła w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
barokowa ambona w kościele w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
barokowy ołtarz główny w kościele w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]; w środku obraz z wizerunkiem Matki Boskiej
mauzoleum rodziny von Eicke und Polwitz na cmentarzu w Marszowicach [parafialnym - należącym do parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
Gmach Muzeum Etnograficznego przy placu Zgody we Wrocławiu wybudowany został w latach 1732-1737 na podstawie projektu Christophera Hacknera. Budynek ten pełnił wówczas funkcję letniego pałacu biskupów i nosił takową nazwę. Po zakończeniu wojny siedmioletniej pałac ten przeszedł na własność państwa, ale powrócił na łono własności kościelnej w 1795 roku. Następnie pałac kilkukrotnie zmieniał właścicieli, aż do momentu kiedy to nabyty został przez Egmonta Websky'ego [na początku lat 80' XIX stulecia], kiedy to został przez niego przebudowany w stylu neobarokowym. Na początku XX wieku gmach ten mieścił siedzibę Muzeum Sztuki, później Urząd Stanu Cywilnego. Zniszczony podczas II wojny światowej, odbudowany został w latach 1962-1965 pod pieczą Jana Grudzińskiego. Znajdował się tam wówczas Dom Aktora, a od 2004 roku jest siedzibą Wrocławskiego Muzeum Etnograficznego.
fragment mauzoleum rodziny von Eicke und Polwitz na cmentarzu w Marszowicach [parafialnym - należącym do parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
zrujnowany pałac w Marszowicach [wznoszony od XIV do XVII w., przebudowany w 1833 r.]; widok na północno-wschodnią i fragment północno-zachodniej elewacji
Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od lewej strony widoczne są: kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.
Widok z placu Zamkowego na trasę W-Z [oddana do użytku 22 lipca 1949 w Narodowe Święto Odrodzenia Polski]. Z lewej strony znajduje się późnobarokowy pałac Pod Blachą.
Pogodynka - wieża meteorologiczna we Wrocławiu przy ulicy Świdnickiej. Wieżyczka z piaskowca stanęła w tym miejscu w latach 80. XIX wieku, w jej wnętrzu znajdują się: zegar, barometr, termometr, a na szczycie wiatromierz.
Zbudowana przed 1945 r. obora, wchodząca w skład zabudowań gospodarczych pałacu w Marszowicach. W czasie, kiedy wykonano fotografię wykorzystywana przez tamtejszą Stację Hodowli Roślin.
Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia]. Na pierwszym planie widoczna jest choinka bożonarodzeniowa i dekoracja na rynku.
Wrocław - Uniwersytet Wrocławski - widziany od strony mostu Uniwersyteckiego [Budowę gmachu zakończono w 1739 roku, częściowo zniszczony podczas II wojny odrestaurowany został na przełomie XX i XXI wieku.].
Budynek Ossolineum we Wrocławiu [w dawnym Gimnazjum św. Macieja, Zakład przeniesiono ze Lwowa do Wrocławia po II wojnie światowej] widziany od strony ulicy Grodzkiej.
Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.].
Fontanna "Zdrój" na Rynku we Wrocławiu, zaprojektowana przez Alojzego Gryta - profesora wrocławskiej ASP. Zbudowana została w 1996 roku, początkowo miała być instalacją tymczasową, jednak pozostała na miejscu do dnia dzisiejszego. Na zdjęciu w dekoracji świątecznej.
[Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa na dawnym Placu 1 Maja, obecnie Jana Pawła II. Powstała w 1905 roku na podstawie projektu Bernarda Sehringa, wykonana została przez rzeźbiarza Ernsta Segera. Fontanna z dwoma posągami była początkowo integralną częścią pomnika Bismarcka, który rozebrany został w 1947 roku.]
Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia]. Na pierwszym planie widoczna jest choinka bożonarodzeniowa i dekoracja na rynku.
Dom towarowy "Renoma" (PDT) - okres bożonarodzeniowy [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].
Widok z ulicy na gotycką bazylikę [od 1972 r. konkatedra diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej]. Przed świątynią ustawiono transparenty z napisem: 35 LAT PRL.
Ulica Świdnicka w dekoracji świątecznej z okazji święta Bożego Narodzenia. Dom towarowy "Renoma" (PDT) [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].
Neogotycki ratusz przy ul. Włodzimierza Lenina [ od lat 90. ulica ta nosi nazwę Armii Krajowej]. Przed budynkiem ustawiono transparenty z napisem: OJCZYZNA PRACA.
Ulica Świdnicka w dekoracji świątecznej z okazji świąt Bożego Narodzenia. W tle dom towarowy "Renoma" (PDT) [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].
wzniesiony przed 1945 r. dwór w Psarach (elewacja od strony dziedzińca); w czasie, kiedy wykonano fotografię - budynek administracyjny Stacji Hodowli Roślin w Psarach; przeb budynkiem widoczne samochody: FSM Syrena R-20 oraz Polski Fiat 126p