Widok z kopca Unii Lubelskiej na zabudowę miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): wieża ratuszowa, kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Kaziemiera Niedziewicz w podróży kolejowej ze Lwowa do Delatyna, 1936 r.

Teofil Niedziewicz w podróży kolejowej ze Lwowa do Delatyna, 1936.

Widok na XIX-wieczną świątynie prawosławną według projektu Sylwestra Hawryszkiewicza przy ul.Krakowskiej.

Widok z ul. Podwale na budynki (od lewej): kościoła dominikanów pw. Bożego Ciała oraz Archiwum Narodowe [dawny Arsenał Królewski].

Widok na fragment renesansowej cerkwi - wieża Korniakta, znajdującej się na Starym Mieście.

Fotografia Kazimiery Niedziewicz z Kennkarty, Lwów ok. 1941-1944.

Widok od południa na zdewastowany Pomnik Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.]. W głębi widoczna Kaplica Obrońców Lwowa.

Janina i Józef Piotrowscy stojący pod zdewastowanym Pomnikiem Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.].

Fotografia portretowa Jerzego Niedziewicza, Lwów 1941-1944.

Mieczysław Piotrowski stojący pod zdewastowanym Pomnikiem Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.].

Teofil Niedziewicz z żoną Kazimierą i synkiem Jerzym, Lwów 1942-45.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z herbem Lwowa, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Kazimiera Niedziewicz z synem Jerzym na ulicy Akademickiej we Lwowie; w tle pomnik Kornela Ujejskiego i kamienica Sprechera, Lwów 1941-1944.

Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z herbem Lwowa, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na fragment Pomnika Chwały - rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej oraz napisem "Tobie Polsko".

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Nieznana kobieta stojąca pod kolumnami Pomnika Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.].

Widok z rynku na zabytkowe kamienice. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.
W tle widoczna jest kopuła kościoła Dominikanów.

Widok z oddali na Cmentarz Obrońców Lwowa. Od lewej znajdują się: Pomnik Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.], katakumby, Kaplica Obrońców Lwowa [wybudowana w 1924 r.].

Widok z oddali na Cmentarz Obrońców Lwowa. W centrum fotografii znajduje się Pomnik Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.].

Janina Piotrowska (pierwsza z lewej) z rodziną odwiedzający cmentarz. W tle widoczna rotunda - kaplica Obrońców Lwowa [zaprojektowana przez Rudolfa Indrucha; wybudowana w l. 1922-1924 przez inż. K. Weiss].

Aleksander Dzierzyński z matką spacerujący po cmentarzu. Na fotografii znajduje się pomnik gen. Bolesława Popowicza (pierwszy z prawej). W tle widoczne są katakumby w których umieszczono szczątki 72. osób poległych podczas wojny polsko-ukraińskiej.

Lwy trzymające tarcze z herbem Lwowa i godłem II Rzeczpospolitej, będące częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Widok na arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowane arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną kaplicę stojącą na szczycie wzniesienia na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowane katakumby, gdzie spoczywają szczątki obrońców Lwowa poległych w pierwszych dniach listopada 1918 r.

Widok na kopułę kościoła Bożego Ciała we Lwowie.

Widok na zdewastowaną kolumnadę Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na centralną część Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na której widnieje napis: Mortui sunt ut liberi vivamus.

Widok na zdewastowaną kolumnadę Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Nieznani mężczyźni stojący przy zdewastowanej rzeźbie lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Płaskorzeźba przedstawiająca anioła na jednym z filarów katakumb.

Pomnik z piaskowca dłuta Witolda Rawskiego, przedstawiający młodzieńca walczącego z dwugłowym orłem symbolizującym Austrię i Niemcy. Nad płaskorzeźbą został przytwierdzony rycerski szyszak. Symboliczną mogiłę legionistów zabitych pod Rarańczą odsłonięto 4 czerwca 1928 r. na Cmentarzu Obrońców Lwowa. Pomnik zniszczono pod koniec lat 60-tych.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok od południa na zdewastowany Pomnik Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.]. W głębi widoczna Kaplica Obrońców Lwowa.

Widok z ul. Podwale na budynki (od lewej): kościoła dominikanów pw. Bożego Ciała oraz Archiwum Narodowe [dawny Arsenał Królewski].

Widok na południowo-zachodni narożnik rynku. Od prawej znajdują się kamienice: Massarych [obecnie mieści się tam Lwowskie Muzeum Historyczne] oraz Szolc-Wolfowiczów [obecnie budynek mieszkalny]. Od lewej strony widoczne są kamienice: Dąbrowska [obecnie budynek mieszkalny] i Jelonkowska. Nad rynkiem góruje wieża Katedry Łacińskiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny Kościoła Rzymskokatolickiego.