Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Od lewej stoją: Tadeusz Sulima ps. "Sarmata", Stanisław Ciaś ps. "Fiszer" (komendant Podobwodu AK "Morwa"), Zofia Mokrzycka-Rogowska ps. "Basia" (łączniczka), Maczuga (imię nieznane) ps. "Wrzos", Stanisław Fert ps. "Mielczek". "Morwa" - kryptonim Podobwodu AK Skarżysko-Kamienna w Okręgu AK Radom-Kielce.

[Drugi od lewej w dolnym rzędzie Jerzy Woźniak]

[Zdjęcie legitymacyjne Jerzego Woźniaka]

[Fotografia portretowa Jerzego Woźniaka (z Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski)]

[Fotografia portretowa Jerzego Woźniaka]

Fotografia portretowa Jerzego Woźniaka

[Pierwszy z lewej w drugim rzędzie od dołu - Jerzy Woźniak]

Od lewej: Jerzy Woźniak, Karolina Woźniak (zd. Rząsa)

Fotografia legitymacyjna Jerzego Woźniaka (jako Jana Nowaka)

Od lewej: Antoni Kołodziej, Jerzy Woźniak

Wspomnienia Adama Żarskiego dot. II wojny światowej spędzonej w Borysławiu, okupacji radzieckiej i niemieckiej, działalności w Armii Krajowej, walk partyzanckich, schwytania przez władze komunistyczne, wywózce do Kazachstanu, ciężkich warunków pracy w obozach pracy, głodu, biedy. Autor opisuje szczegółowo kilka sytuacji, które obrazują rzeczywistość polskich zesłańców. Maszynopis został wydrukowany w 2003 r. przez Wrocławską Drukarnię Naukową PAN pod tytułem: "Okupacyjne wspomnienia z Borysławia i opowiadania z ZSRR".

Zdjęcie obozowe Tadeusza Sulimy - więźnia obozu koncentracyjnego Auschwitz nr 63721.

Od lewej: Antoni Kołodziej, Jerzy Woźniak (wówczas żołnierze 2. Korpusu)

W tle słabo widoczny Wezuwiusz

Od lewej: Jerzy Woźniak, NN, Mieczysław Huchla, NN

Fotografia legitymacyjna Jerzego Woźniaka

Fotografia legitymacyjna Jerzego Woźniaka

Jerzy Woźniak podczas wręczania nagród uczestnikom miejskiej gry historycznej pt. Niezłomni w powojennym Wrocławiu, zorganizowanej przez Ośrodek "Pamięć i Przyszłość"

Jerzy Woźniak podczas wręczania nagród uczestnikom miejskiej gry historycznej pt. Niezłomni w powojennym Wrocławiu, zorganizowanej przez Ośrodek "Pamięć i Przyszłość"

przewodniczący Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Psie Pole F. Szeplik (na pierwszym planie z lewej) wręcza Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Stanisławowi Ryniakowi (1915-2004), pierwszemu polskiem więźniowi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; ceremonia miała miejsce podczas akademii pierwszomajowej zorganizowanej w Dzielnicowym Domu Kultury przy ówczesnym pl. Klementa Gottwalda (dziś pl. Józefa Piłsudskiego)

przewodniczący Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Psie Pole F. Szeplik (na pierwszym planie z lewej) wręcza Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Stanisławowi Ryniakowi (1915-2004), pierwszemu polskiem więźniowi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; ceremonia miała miejsce podczas akademii pierwszomajowej zorganizowanej w Dzielnicowym Domu Kultury przy ówczesnym pl. Klementa Gottwalda (dziś pl. Józefa Piłsudskiego)

Marian Laśkiewicz z jagnięciem na rękach w czasie okupacji niemieckiej w Nieporęcie.

Portret Rozalii i Jana Laśkiewiczów, zrobiony w Nieporęcie.

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - pejcz należący do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listy więźniów

Michał Rajca i Katarzyna Chwastyk, zdjęcie ślubne, 1935

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - z lewej strony gablotka z pejczem należącym do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listami więźniów, z prawej strony obozowy "pasiak"

niezidentyfikowane osoby przed bramą główną Muzeum Gross-Rosen - dawnego obozu koncentracyjnego KL Gross-Rosen

Kurs dla polskich rekrutów w Wielkiej Brytanii, sierpień 1944 rok.

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - pejcz należący do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listy więźniów

Wigilijna kolacja polskiego lotnictwa w Wielkiej Brytanii.

Piloci Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Franciszek Kluba (w środku) z towarzyszami broni, na szczycie Pic du Jer w Lourdes, 1943 rok.

Franciszek Kluba w mundurze Wermachtu.

Cmentarz Świętej Rodziny przy ul. Smętnej na Sępolnie w Dniu Święta Zmarłych. N/z: pomnik żołnierzy Armii Krajowej, przy którym pełnią wartę harcerze.

Fotografia portretowa Anieli Podolskiej [matka Stanisława Podolskiego]

Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Fotografia pochodzi z francuskojęzycznej gazety. Podpis w j. franc.: "We Wrocławiu papież rozmawia z ocalałymi z obozów koncentracyjnych [...]" (dalszy fragment niejasny). Pierwszy z lewej - Tadeusz Sulima.

Fotografia pochodzi z angielskojęzycznej gazety. Podpis w j. ang.: "Ocaleli z obozu koncentracyjnego Auschwitz stoją w kolejce do komunii św. podczas mszy we Wrocławiu". Pierwszy z lewej w stroju obozowym - Tadeusz Sulima.

Wspomnienia młodego chłopca, który podczas II wojny światowej został wraz z rodziną przewieziony na tereny ówczesnej III Rzeszy w okolice Wrocławia do pracy przymusowej. Następnie zostaje oddzielony od matki i zmuszony do pracy w okolicznych wsiach (Lubań Śląski, Rogoźnica). Opisuje jak wygladały warunki pracy u poszczególnych Bauerów, jak go karmiono i traktowano. Wspomina o swoich odwiedzinach w obozie Gross-Rosen, do którego zawoził zaopatrzenie, wspomina o relacjach z więźniarkami. Wspomnienia kończy wkroczenie Armii Czerwonej i ucieczka Niemców do Drezna. Zakres chronologiczny 1939-1945

[szczątki gen. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. "Wilk" po ekshumacji]

Rodzice: Jan Woźniak, Karolina Woźniak, dzieci: Jerzy Woźniak, Krystyna Woźniak

Portret komunijny Jerzego Woźniaka

Od lewej: Jerzy Woźniak, Karolina Woźniak, Krystyna Woźniak

Zdjęcie portretowe Karoliny Woźniak, zd. Rząsa (matka Jerzego Woźniaka)

Zdjęcie portretowe Jana Woźniaka (ojca Jerzego Woźniaka)

Zdjęcie portretowe Jerzego Woźniaka

Żołnierze z oddziału kpt./mjr. Dragana Sotirovica, ps. Draża. Trzeci od lewej Józef Zawiłkowski, ps. Wierny; czwarty od lewej Marcin Kumięga, ps. Zawierucha.

Zdjęcie portretowe Jana Woźniak (ojca Jerzego Woźniaka)

Wspomnienia młodej dziewczyny Anny Jeleńskiej, z okresu II wojny światowej. Autorka opisuje działania wojenne w rodzinnej wsi na Białorusi, następnie jak wyglądała okupację niemiecka na tym terenie, po czym skupia się na opisie wywózki do III Rzeszy do pracy przymusowej. Opowiada o warunkach pracy, wyżywieniu i stosunkach obywateli III Rzeszy wobec pracowników przymusowych. We wspomnieniach znajduje się ciekawy opis: Bożego Narodzenia, obchodzonego przez Niemców. Relacja kończy się wyzwoleniem przez wojska amerykańską. Zakres chronologiczny: 1941-1945 Miejsca wydarzeń: Witebsk (Białoruś), Wilno (Litwa), Erfurt (Niemcy)

[dół, w którym w 1951 r. pochowany został gen. Aleksander Krzyżanowski ps. "Wilk"]

stoją od lewej: NN, Władysław Bartoszewski, Jerzy Woźniak

Pamiątkowe zdjęcie absolwentów Akademii Medycznej we Wrocławiu rocznik 1961 i zaproszonych gości. W pierwszym rzędzie czwarty od lewej Jan Miodek, ósmy od lewej Jerzy Woźniak, dziewiąta od lewej Aleksandra Woźniak.

Stoją od lewej: NN (wnuczka Jerzego Woźniaka?), NN, Aleksandra Woźniak, Jerzy Woźniak, wnuczka Jerzego Woźniaka

[cmentarz, na którym w 1951 r. został pochowany gen. Aleksander Krzyżanowski ps. "Wilk"]

[niezidentyfikowane osoby podczas ekshumacji gen. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. "Wilk"]

[trumna z ciałem gen. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. "Wilk" wkładana do grobu na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]

Jan Jerzy Głowacki we wspomnieniach opisuje losy swojej rodziny oraz własne. Na początku wspomina swoje dzieciństwo, a także wydarzenia związane z jego rodzinnym gospodarstwem - Kolonia Przybysz. Głównie skupia się na życiu codziennym. Wielokrotnie wspomina o swoich przeżyciach związanych z okupacja niemiecką. Opowiada o relacjach Polaków z Niemcami, Rosjanami, Ukraińcami, Żydami oraz Łużyczanami i Czechami. Opisuje również szczegółowo swój pobyt w wojsku i udział w walkach zbrojnych podczas II wojny świaotwej, studia prawnicze, a także pracę. Ukazuje przy tym wszystkie absurdy PRL. Ostatni fragment dotyczy przejścia na emeryturę oraz życia w III Rzeczpospolitej. Praca ma układ tematyczny, a nie chronologiczny, jak określa autor na samym wstępie. Na końcu znajduje się krótki fragment poświęcony najbliższym członkom rodziny, życiorys, spis treści, orazZestaw Zdjęć Rodzinnych. Zakres chronologiczny: 1925 -2005 Miejsca wydarzeń: Wołczyna (gm.Sobibór, pow.Kluczbork, woj.opolskie), Włodawa (pow.włodawski, woj.lubelskie), Lublin, Wrocław

[trumna z ciałem gen. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. "Wilk" w dniu pogrzebu na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]

Pomnik Ofiar Obozu Auschwitz - Birkenau, który został odsłonięty 16 kwietnia 1967r. W uroczystościach brało udział 200 tysięcy osób w tym premier PRL Józef Cyrankiewicz (były więzień obozu), w trakcie uroczystości odsłonięcia premier Cyrankiewicz symbolicznie odznaczył Krzyżem Grunwaldu I Klasy ofiary niemieckiego obozu koncentracyjnego.

Pomnik Ofiar Obozu Auschwitz - Birkenau, który został odsłonięty 16 kwietnia 1967r. W uroczystościach brało udział 200 tysięcy osób w tym premier PRL Józef Cyrankiewicz (były więzień obozu), w trakcie uroczystości odsłonięcia premier Cyrankiewicz symbolicznie odznaczył Krzyżem Grunwaldu I Klasy ofiary niemieckiego obozu koncentracyjnego.

Powrót ze zbiórki sekcji AK; pierwszy od prawej - Feliks Badowski.

[tabliczka umieszczona na nagrobku gen. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. "Wilk" na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]

Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Porucznik Tadeusz Maciej Chołociński sfotografowany w Baranowie 3 września 1939 roku, na chwilę przed wyjazdem na front by walczyć w kampanii wrześniowej.

Henryk Smolak (1927-2011), dziennikarz i publicysta, żołnierz 27. Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej, oficer Wojska Polskiego, w latach 1958-1989 członek kolegium redakcyjnego "Gazety Robotniczej"; zdjęcie wykonane w związku z przyznaniem H. Smolakowi Nagrody Miasta Wrocławia w 1975 r.

Wspomnienia dziewczynki z czasów II wojny światowej. Opisuje jak wyglądała okupacja niemiecka na terenie jej rodzinnego miasta -Tomaszowa Mazowieckiego, po czym skupia się na opisie wywózki do III Rzeszy do pracy przymusowej, najpierw do miasta: Żelazny Bród, a później Hohenelbe. Opowiada o warunkach pracy, wyżywieniu i stosunkach obywateli III Rzeszy wobec pracowników przymusowych. Na uwagę wskazuje ciekawy opis relacji Polaków z obywatelami innych państw. W ostatniej części przedstawia dalsze losy swojej matki i swoje. Zakres chronologiczny:1939-1945/1990 Miejsca wydarzeń: Tomaszów Mazowiecki (woj.łódzkie), Żelazny Bród (dziś. Zelezny Brod -Czechy), Hohenelbe (dzis. Vrchlabi -Czechy), Zielona Góra, Wrocław.

Wspomnienia Adama Bronieckiego - żołnierza, który dołączył do nowoformowanej I Dywizji Piechoty wojska Polskiego, nazwanej później od imienia Tadeusza Kościuszki. Opisuje w nich swoją drogę, kampanię która przebył podczas wojny z pod Lenino aż po Berlin. Skupia się na opisie bitwy pod Lenino i o warszawską Pragę. W drugiej części opisuje operację forsowania Odry na Pomorzu Zachodnim.

Krótka biografia Kazimierza Iwanowskiego, spisana na podstawie jego wspomnień przez Eugeniusza Fudali. Kazimierz Iwanowski był synem kapitana lwowskiego dowódcy kompanii ochrony granicy. Służył w krakowskim oddziale Armii Krajowej, a po II wojnie światowej został wcielony do Drugiej Armii Wojska Polskiego. Po zdemobilizowaniu ukończył edukację w Poznaniu i rozpoczął pracę we Wrocławiu. W dalszej części są wspomniane losy jego rodziny. Zakres chronologiczny: 1939-2008 Miejsca wydarzeń: Kowel (Ukraina), Przemyśl, Kraków, Poznań, Wrocław

Siostra Gerarda Genowefa Fiut opowiada historię działalności sióstr zakonnych ze Zgromadzenia Rodzina Maryi w Hucisku i Nienadowie. Opiera sie przy tym na swoich wspomnieniach oraz na przekazach siostry Ireny Maryniuk, tutejszej nauczycielki. Ze wspomnień wyłania się obraz życia na wsi przed wojną, w tym życia religijnego. Opisuje działalność misyjną, oświatową, medyczną i kulturalną sióstr, a także stosunek społeczeństwa do nich. Ukazana jest również rola hrabiostwa Milczewskich, we wspieraniu ochronki, którą prowadziły siostry. Wspomniana jest również okupacja niemiecka podczas II wojny światowej oraz pokrótce czasy komunizmu. Na końcu autorka relacji, przedstawia dalsze losy zakonnic oraz wspomina Święto Bożego Ciała. Zakres chronologiczny: 1906-2003 Miejsca wydarzeń: Nienadowa (pow. przemyski, woj.podkarpackie), Hucisko Nienadowskie (pow. przemyski, woj.podkarpackie), Dubieck (pow. przemyski, woj.podkarpackie), Kraków,Częstochowa

Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Autor rozpoczyna swoją opowieść od przytoczenia wspomnień dziadków. Przedstawia pokrótce historię swojej rodzinnej wsi Huciska Nienadowskiego od początku XX w. do zakończenia II wojny światowej. Opisuje swoje dzieciństwo i młodość (edukację i pracę w PGR). Następnie wspomina swój pobyt w Nienadowej gdzie kontynuował edukację w szkole rolniczej, a później w Przemyślu w Zespole Szkół Budowlanych. Opisuje swój pobyt we Wrocławiu (praca, rozwijanie pasji muzycznych). Przedstawia realia służby w wojsku. Później wspomina swoje dalsze losy (praca w Lubaniu Śląskim i we Wrocławiu, ślub, studia, wyjazd do Budapesztu, wieloletnia praca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego). Dzięki wspomnieniom autora, możemy poznać wiele cennych informacji na temat budownictwa w PRL. Autor dokładnie opisuje swoją działalność w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii i Wrocławskim Towarzystwie Obserwatorów Nieba. W ostatnim rozdziale wspomina o zasłużonych ludziach dla Wrocławia, pochodzących z Huciska Nienadowskiego. Jako dodatek załącza krótką biografię Kazimierza Iwanowskiego. Zakres chronologiczny: 1913-1993 Miejsca wydarzeń: Hucisko Niewiadomskie (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Nienadowa (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Wrocław, Strachowice (woj. dolnośląskie), Lubań Śląski (woj. dolnośląskie), Wąsocz Grajewski (woj. podlaskie), Budapeszt (Węgry), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie), Szklarska Poręba (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie)

Jest to zbiór 8 wierszy i 6 krótkich opowiadań, autorstwa Jerzego Bandera. Mają one charakter osobisty. Autor dzieli się w nich swoimi przeżyciami, przemyśleniami. Skupia się na próbach poznania własnej historii oraz opisuje próby otrząśnięcia się po tragicznych przeżyciach II wojny światowej. Pisze o holokauście, Powstaniu w Getcie Warszawskim, zamachach z 11 września, II wojnie libańskiej. W poezji obecne są wątki religijne. Na ostatniej stronie zamieszcza autobiografię. Zakres chronologiczny: 1942-2006 Miejsca wydarzeń: Oświęcim (woj. małopolskie), Śródborów (obec. część Otwocka, woj. mazowieckie), Lwów (Ukraina), Warszawa, Hajfa (Izrael), Drohobycz (Ukraina), Sambor (Ukraina), Rakowice (obec. część Krakowa, woj. małopolskie), Zakopane (woj. małopolskie)

Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 roku. Generał i inni zakonnicy przy piecu krematoryjnym, (drugi od lewej) o. Fabian Madura

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 r.

Praca przymusowa. Na zdjęciu: polscy robotnicy przymusowi, Gottmannsförde (Niemcy), 1939-1945. Pierwsza z prawej siedzi Gabriela Janiak.

Autorka przedstawia przedwojenne losy rodziny, opisuje gospodarstwo dziadka. Następnie wspomina o śmierci jej ojca z rąk członków UPA oraz ataku na jej dom. Pokrótce opisuje los swoich sióstr. Potem opowiada o swoim wyjeździe, wraz z matką, najpierw do Radziechowa, a potem na Ziemie Zachodnie. Dalej wspomina o ciężkiej pracy, aby utrzymać się w nowym miejscu zamieszkania. Zakres chronologiczny: 1938-2008 Miejsca Wydarzeń: Baryłowo (Ukraina), Radziechów (Ukraina), Brochów (woj. dolnośląskie), Grędzino (woj. dolnośląskie), Osiek (woj. dolnośląskie)

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 r.

Autor na początku opowiada o swojej działalności w ruchu oporu: najpierw jako zastępcy komendanta w podziemnej organizacji wojskowej na terenie Rudnika i Brańszczyka, a później jako jednego z komendantów AK. Opisuje szkolenia wojskowe, akcję przewiezienia rannego komendanta AK do szpitala, działania dywersyjne, przeprowadzanie i rozprowadzenie prasy konspiracyjnej. Następnie opowiada o swoim aresztowaniu przez Niemców i pobycie w więzieniu na Pawiaku. Wspomina o torturach i masowych egzekucjach więźniów. W dalszej części opisuje swój pobyt w obozie koncentracyjnym (tragiczne warunki życia, wyniszczająca praca, pobyt w obozowym szpitalu, badania pseudomedyczne). Wspomina o udziale w ruchu oporu więźniów. Opisuje tzw. ,,marsz śmierci". Na końcu wspomnień, autor opowiada o kilku swoich próbach ucieczki oraz pokrótce przedstawia swoje dalsze losy (opieka Kaszubów, wyjazd na Ziemie Zachodnie). Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Rudnik nad Sanem (woj. podkarpackie, pow. niżański), Brańszczyk (woj. mazowieckie, pow. wyszkowski), Stutthof (obec. Sztutowo, woj. pomorskie, pow. nowodworski), Kartuzy (woj.pomorskie)

Rozmowa z profesorem Marianem Mordarskim,

Wspomnienia Hanny Wodzickiej z ostatnich wakacji w przedwojennej Polsce oraz z lat II Wojny Światowej, w czasie której autorka wraz z siostrą pracowała w warszawskiej fabryce Monopolu Tytoniowego, była więziona w obozie Altvorwerk (podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof) i wykorzystywana przez Niemców do prac fortyfikacyjnych; autorka opisuje życie rodzinne wśród najbliższych (wyjazd do Monasterzysk), wspomina też wyjazd na kolonie do Rabki i stosunki na nim panujące; z czasów wojny autorka opisuje pomoc, jaką jej rodzina udzielała członkom Kedywu Armii Krajowej, organizację szpitala polowego w fabryce oraz sposoby dywersji i wykradania papierosów na potrzeby AK przez nią i jej siostrę; czas Powstania Warszawskiego wspomina z lokalnej perspektywy (wydarzenia w fabryce, losy dyrektora itp.); z pobytu w obozie Altvorwerk wspomina, oprócz własnych przeżyć dotyczących warunków bytowych, obserwacje z sąsiadującego "przez płot" obozu koncentracyjnego; opisuje ucieczkę z obozu wraz z siostrą, ukrywanie się i pomoc, jaką udzieliły jej przypadkowe osoby, także Niemcy. Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Rabka (woj. małopolskie), Monastiriska (Monasterzyska, daw. woj. tarnopolskie, Ukraina), Zielonka (pow. Wołomin, woj. mazowieckie), Sztutowo (obóz koncentracyjny Stutthof, woj. pomorskie), Stary Folwark (pow. Grudziądz, woj. kujawsko-pomorskie), Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie), Łódź (woj. łódzkie), Poronin (pow. tatrzański, woj. małopolskie)

Wspomnienia autorki o wojennych przeżyciach jej i jej rodziny we Lwowie i podkrakowskiej wsi oraz o życiu po wojnie najpierw w Krakowie, a potem na Ziemiach Odzyskanych. Wspomniana jest również osoba jej stryja, który uciekł ze Lwowa i dołączył do armii gen. Andersa jako kierowca wojskowy, a po wojnie pozostał w Anglii, oraz wyjazd do Lwowa w 1988 roku. Zakres chronologiczny: 01.1941- po 10. 1956 Miejsca wydarzeń: Lwów, Lipica Murowana (woj. małopolskie, pow. bocheński), Kraków, Legnica, Wrocław

Autorka opisuje życie swojej rodziny pod okupacją niemiecką, wysiedlenie z rodzinnej miejscowości i powrót do domu po wojnie, wspomina zachowanie żołnierzy radzieckich, represje władz komunistycznych jakim została poddana rodzina za odmowę oddania ziemi do PGR, wydarzenia Poznańskiego Czerwca, swoje dorosłe życie we Wrocławiu i wydarzenia stanu wojennego. Zakres chronologiczny: 30.X.1935-1988 Miejsce wydarzeń: Wilkowyja (woj. wielkopolskie, pow. Gniezno), Wyszyna (woj. wielkopolskie, pow. turecki), Szymany (woj. warmińsko-mazurskie, pow. szczycieński), Poznań, Wrocław, Gniezno (woj. wielkopolskie)

Wspomnienia kobiety, której ojciec działał w Armii Krajowej i która jako dziewczynka została wywieziona wraz z rodziną do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Rękopis zawiera opisy represji niemieckich na Polakach podczas II Wojny Światowej oraz życia w obozie, a także zachowanie żołnierzy sowieckich na terenach wyzwolonych. Zakres chronologiczny: 16.01.1938-07.1944 Miejsca wydarzeń: osada koło Józefowa (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Józefów (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Biłgoraj (woj. lubelskie), obóz koncentracyjny w Majdanku

Papież Jan Paweł II, wraz z niezidentyfikowanym zakonnikiem, składa kwiaty w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwano więźniów obozu

Papież Jan Paweł II modli się wśród pielgrzymów w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, pierwszy od lewej arcybiskup krakowski Franciszek Macharski

Papież Jan Paweł II z dwoma księżmi asysyty podczas mszy w Oświęcimiu na miejscu przewodniczenia, za papieżem na kurtynie herb papieski, w prawym dolnym rogu zdjęcia, zawieszony w wieńcu przy ołtarzu proporczyk z oznaczeniem polskich więźniów obozu koncentracyjnego

Papież Jan Paweł II w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, wraz z asystującą dwójką kapłanów, podąża między blokami obozowymi złożyć kwiaty pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwani byli więźniowie obozu; w tle widoczni członkowie delegacji, pierwszy od lewej arcybiskup krakowski Franciszek Macharski

Papież Jan Paweł II w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince modli się po złożeniu kwiatów pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwani byli więźniowie obozu, w tle dziennikarze i kamerzyści

Autor opisuje wybuch wojny, swoją działalność w wywiadzie Armii Krajowej, wejście wojsk sowieckich i akcję "Burza", aresztowanie i przesłuchania przez UB, wytoczony mu proces pokazowy i lata spędzane w różnych więzieniach i obozach pracy. Wspomina również o pomocy, jaką otrzymał w tym okresie, oraz o unieważnieniu wyroków w 1992 roku. Zakres chronologiczny: 05.1939-1956 Miejsca wydarzeń: miejscowość w pow. Chodzież (woj. wielkopolskie), Łódź (woj. łódzkie), Urzędów (woj. lubelskie, pow. kraśnicki), Lublin (woj. lubelskie), Czemierniki (woj. lubelskie, pow. radzyński), Wrocław (woj. dolnośląskie), Piechcin (woj. kujawsko-pomorskie, pow. żniński), Potulice (woj. kujawsko-pomorskie, pow. nakielski), Jelcz (obecnie Jelcz-Laskowice, woj. dolnośląskie, pow. oławski), Kłodzko (woj. dolnośląskie)

W mundurze kolejarskim Julian Chrobot, były żołnierz Armii Krajowej

Ksiądz Henryk kardynał Gulbinowicz na spotkaniu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w restauracji "Dwór Polski"

Uczestnicy spotkania Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w restauracji "Dwór Polski", pierwszy od lewej Aleksander Januszkiewicz

Cmentarz Żołnierzy Polskich przy ulicy Grabiszyńskiej [utworzony w latach 1968-1970]. Spoczywa tam 603 żołnierzy, uczestników Kampanii Wrześniowej i żołnierzy 2 Armii Wojska Polskiego. Całość zwieńczona pomnikiem autorstwa Łucji Skomorowskiej [odsłoniętego w 1979 roku].

Autor opisuje losy Polaków przesiedlonych z terenów Wielkopolski na Lubelszczyznę, opisuje proces transportu ludzi, represje niemieckie oraz pomoc mieszkańców Urzędowa i okolic dla wysiedlonych. Cytuje wspomnienia z Wigilli Bożego Narodzenia, wspomina również o kolaboracji i Volksdeutschach. Rekopis zawiera listę rodzin przesiedleńczych. Zakres chronologiczny: 18.12.1939-1943 Miejsca wydarzeń: Urzędów (woj. lubelskie pow. kraśnicki), Łódź (woj. łódzkie), Popkowice (woj. lubelskie pow. kraśnicki)

Julian Chrobot, były żołnierz Armii Krajowej, z żoną

Julian Chrobot, kolejarz i były żołnierz Amii Krajowej, w towarzystwie dzieci przy wejściu do Tatrzańskiego Parku Narodowego

Żona Juliana Chrobota - kolejrza i byłego żołnierza Armii Krajowej - wraz z dziećmi na Rynku we Wrocławiu

Na zdjęciu Julian Chrobot - kolejarz i były żołnierz Armii Krajowej - wraz z dziećmi, Kościelisko