Pokazano 7 rekordów

Opis archiwalny
Stalin Józef wrocławskie uczelnie wyższe With digital objects
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

Stanisław Kostrzewa - relacja

Relacja prof. Stanisław Kostrzewy z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dot. edukacji i kariery naukowej, pracy na uczelni oraz w poza nią, współpracy z ośrodkami naukowymi w Holandii, byłej Czechosłowacji i Jugosławii, kolejnych reform systemu edukacyjnego, sytuacji na uczelniach państwowych oraz prywatnych, stosunków z kadrą naukową oraz studentami, opinii o Polsce w kontekście historii XX wieku. Profesor ukończył studia na Wydziale Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu w 1960 r. Od tego roku zaczął również pracę w Katedrze Melioracji Rolnych i Leśnych. Stopień doktora uzyskał w 1966 r., a doktora habilitowanego w 1977 r. Tytuł profesora nauk rolniczych otrzymał w 1987 r. natomiast profesora zwyczajnego w 1996 r.   Zakres chronologiczny: 1937 - 2013.   Miejsca wydarzeń: Dobrzyca (woj. wielkopolskie), Koźmin Wielkopolski (pow. krotoszyński, woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Krotoszyn (woj. wielkopolskie), Jarocin (woj. wielkopolskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Żmigród (woj. dolnośląskie), Oleśnica (woj. dolnośląskie), Środa Śląska (woj. dolnośląskie), Lubin (woj. dolnośląskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Koszalin (woj. zachodniopomorskie), Nowy Sad (Serbia), Adelaide (Australia)

Kostrzewa Stanisław

Tadeusz Strugała - relacja

Relacja prof. Tadeusza Strugały dot. edukacji muzycznej, życia studenckiego w powojennym Wrocławiu, kariery zawodowej w Polsce i zagranicą, pierwszych koncertów, wyjazdów i występów. Profesor ukończył Wydział Teorii, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu w 1953 r., następnie dyrygował wieloma orkiestrami na całym świecie, pełnił wiele funkcji w tym: dyrektora naczelnego i artystycznego Wrocławskiej Filharmonii, szefa naczelnego i artystycznego Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, był szefem Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze, stałym dyrygentem w Filharmonii Narodowej, kierował festiwalami tj. Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach-Zdroju i Wratislavia Cantans.   Zakres chronologiczny: 1935 - 2013   Miejsca wydarzeń: Katowice (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Drezno (Niemcy), Ankara (Turcja), Nowy Jork (Stany Zjednoczone Ameryki), Rio de Janerio (Brazylia), Duszniki Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Londyn (Wielka Brytania), Budapeszt (Węgry), Stambuł (Turcja), Berlin (Niemcy), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Hong Kong, Wiedeń (Austria), Mersin (Turcja), Izmir (Turcja)

Strugała Tadeusz

Zdzisław Pawlak - relacja

Wspomnienia Zdzisława Pawlaka dotyczące jego edukacji w warunkach wojennych, prób dostania się na studia wyższe i trudności z tym związanych (wynikających z politycznej postawy świadka), następnie studiów w Warszawie i przenosin do Wrocławia; świadek wymienia wykładowców poszczególnych przedmiotów Politechniki Wrocławskiej, opisuje pracę we wrocławskich Miejskim Biurze Projektowym i Wojewódzkim Biurze Projektowym przedstawiając realia pracy architekta w warunkach zakreślonych przez ustrój komunistyczny oraz omawiając niektóre projekty aż po czasy współczesne.   Zakres chronologiczny: 1943 - 2012   Miejsca wydarzeń: Pająków (pow. Zwoleń, woj. mazowieckie), Karole (pow. Zwoleń, woj. mazowieckie), Łaguszów (pow. Zwoleń, woj. mazowieckie), Warszawa (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Lądek Zdrój (woj. dolnośląskie), Obornicki Śląskie (woj. dolnośląskie), Złotoryja (woj. dolnośląskie)

Pawlak Zdzisław

Jan Wrabec - relacja

Relacja Jana Wrabeca dotycząca dzieciństwa we Lwowie w czasie II Wojny Światowej, przyjazdu do Gliwic i pobytu tam w pierwszych latach po wojnie, życia w Gliwicach i obrazu miasta, następnie relacja dotyczy studiów na Politechnice Wrocławskiej i Uniwersytecie Wrocławskim, środowiska akademickiego i intelektualnego Polski w różnych okresach, polityki PRL wobec zabytków na Śląsku; świadek mówi też szczegółowo o stanie wielu spośród tych zabytków, opowiada o relacjach z władzami na polu zawodowym i prywatnym oraz o środowisku historyków sztuki.   Zakres chronologiczny: 1939 - 2015   Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Gliwice (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wilno (Litwa), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Zabrze (woj. śląskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Poznań (woj. wielkopolskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Petersburg (Rosja), Bratysława (Słowacja), Turyn (Włochy), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Lubiąż (pow. wołowski, woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Bydgoszcz (woj. kujawsko-pomorskie), Paryż (Francja), Wałbrzych (woj. dolnośląskie)

Wrabec Jan

Krzysztof Migoń - relacja

Relacja prof. Krzysztofa Migonia, bibliologa, długoletniego kierowinika Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego, członka Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, dotycząca jego kariery naukowej, studiów i pracy w Uniwersytecie Wrocławskim, oraz kontaktów z innymi, także zagranicznymi uczelniami; świadek opisuje rzeczywistość świat naukowego Wrocławia w latach 50.-90., opowiada o swoich mentorach, wśród których szczególne miejsce zajmują pprof. Karol Głombiowski, Waldemar Voisé oraz nauczyciel historii z liceum, Bronisław Jaśniaczek; świadek porusza wiele wątków dotyczących spraw naukowych, historycznych, politycznych, krajoznawczych, wspomina relacje z mniejszością grecką i macedońską, reakcje w środowisku naukowym na przełomy polityczne w 1956, 1968 i 1980 roku, opisuje stosunek środowiska do rzeczywistości politycznej w Polsce; mniejszą część relacji zajmują wątki autobiograficzne - dzieciństwo w Kotlinie Kłodzkiej, czasy licealne, sprawy prywatne.   Zakres chronologiczny: 1953-2015   Miejsca wydarzeń: Bogusławice (pow. częstochowski, woj. śląskie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Berlin (Niemcy), Częstochowa (woj. śląskie), Dworszowice Kościelne (pow. pajęczyński, woj. łódzkie), Warszawa (woj. mazowieckie), Łódź (woj. łódzkie), Gdańsk (woj. pomorskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Monachium (Niemcy), Londyn (Wielka Brytania), Kraków (woj. małopolskie), Budapeszt (Węgry), Lipsk (Niemcy), Bonn (Niemcy), Barnauł (Rosja), Moskwa (Rosja), Wenecja (Włochy), Polanica Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Karłów (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Wambierzyce (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Radków (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Lizbona (Portugalia), Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Sandomierz (woj. świętokrzyskie), Chicago (Stany Zjednoczone Ameryki), Bratysława (Słowacja), Praga (Czechy), Mińsk (Białoruś), Poznań (woj. wielkopolskie), Lima (Peru)

Migoń Krzysztof

Bolesław Gleichgewicht - relacja

Relacja prof. Bolesława Gleichgewichta, wykładowcy matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i działalności opozycyjnej; świadek barwnie i szczegółowo opisuje poszczególne wydarzenia, w których brał udział i ludzi, z którymi się zetknął - w tym pierwszoplanowe postacie opozycji demokratycznej lat 60.-80. XX w. oraz wrocławskich i lwowskich matematyków - często opisując szersze społeczne i polityczne tło danego wydarzenia; prowadzi swoją narrację spójnie i chronologicznie; główne poruszane wątki: życie codzienne w Warszawie międzywojennej, wrażenia z kampanii wrześniowej, ucieczka przed Niemcami, roboty przymusowe na terenie ZSRR, pobyt w obozie sowieckim, wcielenie do Armii Czerwonej, udział w obronie przeciwlotniczej Baku, studia w Odessie i praca nauczyciela na Ukrainie, repatriacja, przyjazd do Wrocławia, nawiązanie kontaktów z lwowskimi matematykami zatrudnionymi we Wrocławiu, wydarzenia marca 1968, kontakty ze środowiskiem Komitetu Obrony Robotników, działalność opozycyjna jego i jego syna, represje, jakich doświadczyli, działalność w "Solidarności", ukrywanie się w czasie stanu wojennego, osiągnięcia wrocławskich matematyków   Zakres chronologiczny: 1930-1990   Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Lwiw (Lwów, Ukraina), Łućk (Łuck, Ukraina), Ostroh (Ostróg, Ukraina), Tambow (Federacja Rosyjska), Nachiczewan (Azerbejdżan), Baku (Azerbejdżan), Odessa (Ukraina), Pierwomajśk (Pierwomajsk, Ukraina), Grabanów (woj. podlaskie, pow. Biała Podlaska), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Gernika-Lumo (Hiszpania), Radzymin (pow. wołomiński, woj. mazowieckie), Białystok (woj. podlaskie), Wierzchów (Ukraina), Woroneż (Rosja), Szczawno Zdrój (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Mikołajewo (woj. podlaskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Golędzianów (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Podkowa Leśna (pow. grodziski, woj. mazowieckie), Strzelce Opolskie (woj. opolskie), Ratyzbona (Niemcy), Wiedeń (Austria), Międzybórz (pow. oleśnicki, woj. dolnośląskie), Jerozolima (Izrael), Opole (woj. opolskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Budapeszt (Węgry), Treblinka (pow. sokołowski)

Gleichgewicht Bolesław

Marian Orzechowski - relacja

Relacja Mariana Orzechowskiego rozpoczyna się od wspomnień dzieciństwa z okresu II wojny światowej, m.in. naloty niemieckie na zakłady zbrojeniowe w Starachowicach, relacje między Polakami a Niemcami, Volksdeutsche. Tuż po wojnie wyjazd do Radomia, a następnie do Wrocławia (opis zniszczeń miasta, powojenna kultura i szkolnictwo), gdzie kończy Liceum Ogólnokształcącego nr III. Na studia wyjeżdża do Rostowa, a później przenosi się do Leningradzkiej uczelni. Po czym wraca do kraju i rozpoczyna studia doktoranckie na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1969–1972 staje się dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych, a następnie w latach 1971–1975 awansuje na rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, oraz od 1984 do 1986 rektorem Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR. Wiele uwagi poświęca opisie swoich wyjazdów służbowych, podczas których spotkał m.in. Michaiła Gorbaczow. Zakres chronologiczny:1939-1989Miejsca wydarzeń: Starachowice (woj. świętokrzyskie), Radom (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Rostów na Donem (Rosja), Leningrad (obecnie Petersburg, Rosja), Warszawa (woj. mazowieckie), Kąty Wrocławskie (woj. dolnośląskie), Lubin (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Płock (woj. mazowieckie), Berlin (Niemcy), Praga (Czechy), Noworosyjsk (Rosja), Phenian (obecnie Pjongjang, Korea Północna), Różki (pow. radomski, woj. mazowieckie), Augustów (pow. radomski, woj. mazowieckie).

Orzechowski Marian