We've redirected you to the first page of results. To avoid using vast amounts of memory, AtoM limits pagination to 10,000 records. To view the last records in the current result set, try changing the sort direction.
Plan filmowy "Tylko umarły odpowie" w hali zdjęciowej wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. N/z z lewej reżyser Sylwester Chęciński (siedzący na kanapie), z prawej aktorka Ewa Wiśniewska.
Montaż neonu kameleona na Gmachu Zakładów Przemysłu Odzieżowego imienia 1 maja przy ulicy Oławskiej przez dwóch mężczyzn. W budynku od 1964 roku mieściły się szwalnie. Obecnie Dom Handlowy Kameleon, przed 1945 rokiem Dom Handlowy Rudolfa Petersdorffa zbudowany w 1928 roku według projektu Ericha Mendelsohna.
Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesione na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego.
Dwóch mężczyzn na czterokołowcu na Placu Grunwaldzkim, po prawej Dom Naukowca zbudowany w latach 1958-1960 dla pracowników szkół wyższych według projektu Jadwigi Garbowskiej Hawrylak, Edmunda Frąckiewicza, Igora i Marię Tawryczewskich
Podseria fotografii z kuligu zorganizowanym przez DKKFiT w Śródmieściu i redakcję Wieczoru Wrocławia 17 stycznia 1971 r., który odbył się w lasach wokół Obornik Śląskich, wisie Jary i Wielka Lipa gdzie odbyła się potańcówka i zorganizowano gry integracyjne.
Fotografie dokumentują strajki na wrocławskich uczelniach z 1981r. Strajki te były wyrazem poparcia dla strajków w Łodzi z 21 stycznia 1981r. 9 lutego 1981r pogotowie strajkowe ogłosił NZS UWr. Na Uniwersytecie Wrocławskim, 16 lutego na wiecach w sali Longchamps'a oraz w sali Nehringa podjęto najważniejsze decyzje m.in. o przeprowadzeniu strajku ostrzegawczego w dniu 17 lutego 1981r.
Wejście do budynku Wydziału Filologicznego U.Wr. w czasie strajków w lutym 1981. Na zdjęciu widnieją plakaty zapowiadające 12 godzinny strajk ostrzegawczy w dniu 17 lutego 1981r oraz informujące o trwających już strajkach w Poznaniu oraz rozmowach łódzkich studentów z przedstawicielami Ministerstwa.
N/z Kierownik Kliniki Chirurgii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu - prof. dr hab. Jan Słowikowski wraz z pracownicą kliniki przy urządzeniu Mikro-Astrup służący do badań równowagi kwasowo-zasadowej krwi i wymiany gazów w płucach.
N/z dwóch nauczycieli stojących obok popiersia patrona Szkoły Podstawowej nr 64 we Wrocławiu Władysława Broniewskiego. Popiersie wykonane przez plastyczkę Krystynę Jackiewiczową odsłonięto 29 maja 1976 r.
N/z funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej składający kwiaty pod pomnikiem poległych funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej na Placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu.
Koncert prowadzony przez Andrzeja Markowskiego w kościele św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. Koncert zorganizowany z okazji Festiwalu Wratislavia Cantans.
Kolekcja 44 fotografii ukazująca skutki przerwania tamy w Iwinach w dniu katastrofy. 13 grudnia 1967 roku, o godzinie 3:15 z powodu błędu konstrukcyjnego nastąpiło przerwanie zapory ziemnej stawu osadowego przy kopalni miedzi "Konrad", w wyniku czego 12 mln. metrów sześciennych wody runęło na okoliczne wsie. Na fotografiach przedstawieni są głównie mieszkańcy wsi dotkniętych skutkami tego wydarzenia, zniszczenia dokonane przez sześciometrową falę wody i błota oraz służby mundurowe przy pracy, przy ograniczaniu skutków wydarzenia. W akcji ratunkowej pomagała zarówno milicja, pogotowie jak i wojska inżynieryjne prawdopodobnie z 18. Brygady Artylerii z Bolesławca. W wyniku tych zdarzeń śmierć poniosło 18 osób, a 570 osób zostało poszkodowanych. Zniszczeniu uległo około 150 budynków. Ludność okolicznych wsi została tymczasowo umieszczona w hotelu robotniczym "Konrad".
Cukrownia w Klecinie (ówcześnie podwrocławskiej wsi, a obecnie dzielnicy Wrocławia) powstała w 1834 roku. Założona została przez braci G. i A. Liebichów i wrocławskiego kupca M. Hikkela. W 1862 roku zakupiona została wraz z terenami pod uprawę buraków cukrowych przez braci Schoelerów. Od 1904 funkcjonowała pod zarządem Schoeler und Skene GmbH. Modernizowana w latach 1934-1938, była wszechstronnym zakładem zajmującym się produkcją surowego cukru, słodyczy i spirytusu. Po II wojnie odbudowana i uruchomiona została w 1947 roku. Sprywatyzowana w 1990 roku, w związku z problemami finansowymi ogłosiła upadłość w 1994 r. Podczas Powodzi Tysiąclecia w lipcu 1997 na terenie cukrowni przechowywana była pomoc humanitarna. W 1999 roku nastąpiło przy ciszy ze strony władz miasta i konserwatora zabytków wyburzenie prawie wszystkich budynków na terenie cukrowni.