zrujnowany pałac w Marszowicach [wznoszony od XIV do XVII w., przebudowany w 1833 r.]; widok na północno-wschodnią i fragment północno-zachodniej elewacji

fragment zrujnowanego pałacu w Marszowicach [XIV-XVII w., przebudowa w 1833 r.]; widok na wieżę i południowo-zachodnią elewację;

zrujnowany pałac w Marszowicach [XIV-XVI w., przebudowa w 1833 r.]; widok na wieżę i południowo-zachodnią elewację

zabudowania goapodarcze przy pałacu w Marszowicach; w tle widoczny fragment pałacu

nagrobek sprzed 1945 r. na cmentarzu [parafialnym, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach] w Psarach

[wzniesiony w 1713 r. kościół w Psarach pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialny - należący do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; widok od południa]

[wzniesiony w 1713 r. kościół w Psarach pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialny - należący do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; widok od północnego-wschodu]

[kaplica przy wzniesionym w 1713 r. kościele pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Psarach, filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach]

[północna kruchta wzniesionego w 1713 r. kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Psarach, obecnie filialnego - należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; nad wejściem herb rodu von Hoverden-Plencken - fundatorów kościoła]

[północne wejście do wzniesionego w 1713 r. kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Psarach, obecnie filialnego - należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; nad portalem na gzymsie popiersie Chrystusa w koronie cierniowej i ze związanymi rękoma]

[prospekt organowy we wzniesionym w 1713 r. kościele pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Psarach, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; na emporze fotografia Jana Pawła II]

ambona w kościele w Psarach [wzniesionym w 1713 r., pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach]

fragment ambony w kościele w Psarach [wzniesionym w 1713 r., pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; na ambonie figura św. Łukasza Ewangelisty]

ołtarz główny w kościele w Psarach [wzniesionym w 1713 r., pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; na obrazie ołtarzowym przedstawione najprawdopodobniej narodzenie Marii; z lewej strony figura św. Jadwigi, z prawej - św. Józefa]

ołtarz w kościele w Psarach [wzniesionym w 1713 r., pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; w środku figura Serca Pana Jezusa]

ołtarz w kościele w Psarach [wzniesionym w 1713 r., pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, obecnie filialnym - należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba w Małujowicach; w ołtarzu obraz przedstawiający przypuszczalnie św. Piotra; przed obrazem figura Serca Pana Jezusa]

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji, obecnie muzeum. Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. N/z maska pośmiertna Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. W obiektach pałacu przechowywane sa zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Kozłówka (woj. lubelskie), 21-22.09.1990. Pałac Zamoyskich, siedziba ordynacji Zamoyskich, obecnie muzeum. N/z Magazyn Ministerstwa Kultury i Sztuki – zbiory sztuki socrealistycznej. Fot. NAF Dementi

Żegluga śródlądowa. Na zdjęciu: kpt. Władysław Stypczyński na tle budynku Reichstagu zafoliowanego przez Christo and Jeanne-Claude  w ramach instalacji artystycznej pt. "Wrapped Reichstag", Berlin 1995.

Henryk Tomaszewski podczas jednego z przedstawień w przebraniu bogini Kali.

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), drugi od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), piąty od lewej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki); za Z. Karstem widoczny sarkofag Henryka IV Probusa

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), drugi od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), pierwszy od prawej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki); w tle sarkofag Henryka IV Probusa

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu) ściskający dłoń Lucjana Motyki (ministra kultury i sztuki), między nimi Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu); z lewej widoczny sarkofag Henryka IV Probusa

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), drugi od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), trzeci od lewej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki); za Z. Karstem sarkofag Henryka IV Probusa

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), drugi od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), pierwszy od prawej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki); z lewej strony widoczny sarkofag Henryka IV Probusa

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na zdjęciu pierwszy od prawej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), drugi od prawej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), trzeci od prawej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki)

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; pierwszy od prawej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), drugi od prawej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki)

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; na pierwszym planie pierwszy od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), drugi od lewej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki), trzeci od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu)

uroczystość podniesienia wrocławskiego Muzeum Śląskiego na pl. Powstańców Warszawy 5 do rangi Muzeum Narodowego; pierwszy od lewej Leszek Itman (dyrektor Muzeum Śląskiego/Narodowego we Wrocławiu), drugi od lewej Janusz Siezieniewski (kierownik Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), trzeci od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu), piąty od lewej Lucjan Motyka (minister kultury i sztuki)

sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Stefan Olszowski (pierwszy od lewej) w Muzeum Narodowym we Wrocławiu na pl. Powstańców Warszawy 5; trzeci od lewej I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Wrocławiu Władysław Piłatowski

otwarcie wystawy "Malarstwo, rzeźba, gafika" w Muzeum Narodowym we Wrocławiu na pl. Powstańców Warszawy 5 w ramach obchodów Dni Kultury Dolnego Śląska; pierwszy od prawej Jan Kowalczyk, trzeci od prawej Eugeniusz Geppert, czwarty od prawej Stefan Olszowski (sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), trzeci od lewej (w okularach) Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Wrocławiu)

otwarcie wystawy "Malarstwo, rzeźba, gafika" w Muzeum Narodowym we Wrocławiu na pl. Powstańców Warszawy 5 w ramach obchodów Dni Kultury Dolnego Śląska; na pierwszym planie pierwszy od lewej Jan Kowalczyk, drugi od lewej Eugeniusz Geppert, pierwszy od prawej Stefan Olszowski (sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej)

otwarcie wystawy "Malarstwo, rzeźba, gafika" w Muzeum Narodowym we Wrocławiu na pl. Powstańców Warszawy 5 w ramach obchodów Dni Kultury Dolnego Śląska; pierwszy od prawej sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Stefan Olszowski, pierwszy od lewej Eugeniusz Geppert

otwarcie wystawy "Malarstwo, rzeźba, gafika" w Muzeum Narodowym we Wrocławiu na pl. Powstańców Warszawy 5 w ramach obchodów Dni Kultury Dolnego Śląska; pierwszy od prawej Stefan Olszowski (sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), drugi od lewej Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Wrocławiu)

uroczystość wręczenia ministrowi kultury i sztuki Lucjanowi Motyce (pierwszy od lewej) złotej odznaki "Zasłużony dla Dolnego Śląska" oraz medalu XXV-lecia Dolnego Śląska w gmachu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (dziś Dolnośląski Urząd Wojewódzki) we Wrocławiu przy pl. Powstańców Warszawy 1; drugi od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium WRN we Wrocławiu), drugi od prawej Janusz Siezieniewski (kierownik Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu)

uroczystość wręczenia ministrowi kultury i sztuki Lucjanowi Motyce (pierwszy od lewej) złotej odznaki "Zasłużony dla Dolnego Śląska" oraz medalu XXV-lecia Dolnego Śląska w gmachu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (dziś Dolnośląski Urząd Wojewódzki) we Wrocławiu przy pl. Powstańców Warszawy 1; drugi od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium WRN we Wrocławiu), drugi od prawej Janusz Siezieniewski (kierownik Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu)

uroczystość wręczenia ministrowi kultury i sztuki Lucjanowi Motyce (pierwszy od lewej) złotej odznaki "Zasłużony dla Dolnego Śląska" oraz medalu XXV-lecia Dolnego Śląska w gmachu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (dziś Dolnośląski Urząd Wojewódzki) we Wrocławiu przy pl. Powstańców Warszawy 1; trzeci od lewej Zdzisław Karst (przewodniczący Prezydium WRN we Wrocławiu), drugi od prawej Janusz Siezieniewski (kierownik Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu)

Zbigniew Horbowy (ur. w 1935 r.), projektant szkła, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1959), projektant w Hucie Szkła "Sudety" w Szczytnej (1959-1974), kierownik artystyczny Huty Szkła "Barbara" w Polanicy-Zdroju (1974-1989), pracownik dydaktyczny Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, w latach 1999-2005 jej rektor; zdjęcie wykonane w związku z przyznaniem Z. Horbowemu Nagrody Miasta Wrocławia w 1975 r.

Zbigniew Horbowy (ur. w 1935 r.), projektant szkła, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1959), projektant w Hucie Szkła "Sudety" w Szczytnej (1959-1974), kierownik artystyczny Huty Szkła "Barbara" w Polanicy-Zdroju (1974-1989), pracownik dydaktyczny Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, w latach 1999-2005 jej rektor; zdjęcie wykonane w związku z przyznaniem Z. Horbowemu Nagrody Miasta Wrocławia w 1975 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy od prawej Witold Pyrkosz; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; przed kamerą Witold Pyrkosz; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego (trzeci od lewej) urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy od lewej operator Jacek Mierosławski; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego (drugi od lewej) urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy od lewej operator Jacek Mierosławski; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego (drugi od lewej) urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy od lewej Witold Pyrkosz; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy z lewej Witold Pyrkosz; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwszy od lewej Witold Pyrkosz; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

reżyser Mieczysław Waśkowski na planie filmu "Hazardziści" urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwsza od prawej Teresa Lipowska; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

plan filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego (pierwszy od lewej) urządzony w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; pierwsza od prawej Teresa Lipowska; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

Witold Pyrkosz i Teresa Lipowska na planie filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

Witold Pyrkosz i Teresa Lipowska na planie filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

Witold Pyrkosz i Teresa Lipowska na planie filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

Witold Pyrkosz (częściowo zasłonięty) i Teresa Lipowska (pierwsza od prawej) na planie filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

Teresa Lipowska na planie filmu "Hazardziści" w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego urządzonym w mieszkaniu przy ul. Kolejowej we Wrocławiu; scenariusz filmu, wyprodukowanego we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, został oparty na prawdziwej historii napadu na bank w Wołowie w 1962 r.

spotkanie z brytyjskim reżyserem teatralnym Peterem Brookiem (z prawej) w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.) w Teatrze Polskim przy ul. Gabrieli Zapolskiej, prowadzone przez Jerzego Grotowskiego (z lewej)

spotkanie z brytyjskim reżyserem teatralnym Peterem Brookiem (z prawej) w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.) w Teatrze Polskim przy ul. Gabrieli Zapolskiej, prowadzone przez Jerzego Grotowskiego (z lewej)

francuski aktor i reżyser Jean Louis Barrault (w samochodzie BMW Dixi 3/15 obok kierowcy) we Wrocławiu jako gość Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.); zdjęcie wykonane na ul. Gabrieli Zapolskiej

spotkanie z brytyjskim reżyserem teatralnym Peterem Brookiem (z prawej) w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.) w Teatrze Polskim przy ul. Gabrieli Zapolskiej, prowadzone przez Jerzego Grotowskiego (z lewej)

francuski aktor i reżyser Jean Louis Barrault (w samochodzie BMW Dixi 3/15 obok kierowcy) we Wrocławiu jako gość Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.); na tylnym siedzeniu samochodu Ryszard Cieślak, aktor Teatru Laboratorium; zdjęcie wykonane na ul. Gabrieli Zapolskiej

francuski aktor i reżyser Jean Louis Barrault (w samochodzie BMW Dixi 3/15 obok kierowcy) we Wrocławiu jako gość Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.); na tylnym siedzeniu samochodu aktor Teatru Laboratorium Ryszard Cieślak; zdjęcie wykonane na ul. Gabrieli Zapolskiej

Jean Louis Barrault (pierwszy od lewej) i Jerzy Grotowski (drugi od lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z prawej) i Jerzy Grotowski (z lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (pierwszy od lewej) i Jerzy Grotowski (klęczy obok) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (pierwszy od lewej) i Jerzy Grotowski (drugi od lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z prawej) i Jerzy Grotowski (z lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

spotkanie laureatów i organizatorów konkursu na "Najlepszy plakat Wrocławia" w Klubie Międzynarodowej Książki i Prasy przy pl. Tadeusza Kościuszki 21/23

spotkanie laureatów i organizatorów konkursu na "Najlepszy plakat Wrocławia" w Klubie Międzynarodowej Książki i Prasy przy pl. Tadeusza Kościuszki 21/23

Jan Jaromir Aleksiun (z lewej), zwycięzca konkursu na "Najlepszy plakat Wrocławia" za pracę "Pamiętamy Gross-Rosen", odbiera nagrodę z rąk dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Wrocławia Jana Soyty w Klubie Międzynarodowej Książki i Prasy przy pl. Tadeusza Kościuszki 21/23

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (klęczy) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (odwrócony tyłem) i Jerzy Grotowski (klęczy) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z prawej) i Jerzy Grotowski (z lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z prawej) i Jerzy Grotowski (z lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z prawej) i Jerzy Grotowski (z lewej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (pierwszy z prawej) i Jerzy Grotowski (drugi z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (pierwszy z prawej) i Jerzy Grotowski (drugi z prawej) w Teatrze Polskim we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

Jean Louis Barrault (z lewej) i Jerzy Grotowski (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej; J.L. Barrault, francuski aktor i reżyser, był gościem zorganizowanego przez J. Grotowskiego Uniwersytetu Poszukiwań Tetaru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

brytyjski reżyser teatralny Peter Brook (z prawej) wraz z Jerzym Grotowskim na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej podczas spotkania zorganizowanego w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Teatru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

brytyjski reżyser teatralny Peter Brook (z lewej) wraz z Jerzym Grotowskim (z prawej) na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej podczas spotkania zorganizowanego w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Teatru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

brytyjski reżyser teatralny Peter Brook (z prawej) wraz z Jerzym Grotowskim na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej podczas spotkania zorganizowanego w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Teatru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

brytyjski reżyser teatralny Peter Brook (z prawej) wraz z Jerzym Grotowskim na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej podczas spotkania zorganizowanego w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Teatru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

brytyjski reżyser teatralny Peter Brook (z prawej) wraz z Jerzym Grotowskim na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu przy ul. Gabrieli Zapolskiej podczas spotkania zorganizowanego w ramach Uniwersytetu Poszukiwań Teatru Narodów (14 czerwca - 7 lipca 1975 r.)

rzeźba przedstawiająca Iustitię - rzymską boginię sprawiedliwości - nad wejściem do gmachu ówczesnego Sądu Wojewódzkiego (dziś Sąd Okręgowy) przy ul. Sądowej 1; rzeźba, wykonana w 1934 r. przez Theodora von Gosena, w 1973 r. została odnowiona

Wiktor Zatwarski - piosenkarz i aktor