Relacja biograficzna Stanisława Kowalskiego dotyczy dzieciństwa, lat II wojny światowej oraz życia codziennego w powojennej rzeczywistości. Pierwszą część nagrania stanowi wywiad biograficzny, w drugiej części nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja Agnieszki Zabłockiej-Kos, historyka sztuki, profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującej się w architekturze miejskiej XIX i XX wieku. Relacja dotyczy nauki w Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu w okresie PRL, studiów architektonicznych na Politechnice, przebiegu studiów, pracy w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków, pracy na Politechnice, badania historii budynków na Starym Mieście, pracy na Uniwersytecie Wrocławskim w Instytucie Historii Sztuki.

Relacja biograficzna Barbary Siedlak. Relacja Barbary Siedlak dotyczy dzieciństwa, edukacji, pracy w reklamie w PRL, projektowania wystaw sklepowych dla Społem i sklepów Arpisu, przygotowywania dekoracji na państwowe wydarzenia, nauki grafiki komputerowej, pracy z dziećmi w Centrum Rozwoju.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Antoniego Lecha, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu podczas Sierpnia 1980 roku, dotyczy II wojny światowej i rzezi wołyńskiej, stosunków polsko – ukraińskich i polsko – rosyjskich w tamtym okresie, przesiedlenia na Zimie Zachodnie i przyjazdu do Wrocławia w latach 50 XX wieku, pracy jako kierowca Mostostalu i wyjazdów służbowych za granicę, pracy w MPK jako kierowca autobusu w Zajezdni nr VII na Grabiszyńskiej, strajku, który rozpoczął się w zajezdni w 1980 roku, roznoszenia ulotek podczas strajku, zbierania pieniądzy, które miały służyć jako pomoc finansowa dla działaczy solidarnościowych w czasie trwania stanu wojennego, a także aresztownia i przesłuchiwania w grudniu 1983 roku.