Relacja Janiny Wąsacz dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie: getta warszawskiego, Powstania Warszawskiego, rzezi Woli, pobytu w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku, wywiezienia do obozu pracy Dulag 121 Pruszków, przyjazdu na Ziemie Zachodnie, trudów powojennego życia. W czasie wywiadu świadek odpowiada na pytania z kwestinonariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Jadwigi Launer emerytowanej nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 2 w Obornikach Śląskich. Relacja dotyczy rodzinnych stron, nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Białej Podlasce oraz w Studium Nauczycielskie we Wrocławiu, podjęcia studiów na kierunku historia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy w zawodzie nauczyciela.

Relacja Adama Kiełbińskiego, urodzonego 24.01.1924 roku we wsi Tarnówko. Od 1943 roku leśniczego w nadleśnictwie Tereszpol, gdzie wspomagał konspiracyjną działalność AK. Absolwenta Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. W czerwcu 1945 roku, powołanego na wykładowcę topografii, w CWBP w Modlinie. Usuniętego z Wojska Ludowego przez swoje powiązania z AK w 1948 roku. Przywróconego w wyniku decyzji Ministra Obrony Narodowej w 1991 roku, a w 2001 roku awansowanego na stopień majora w stanie spoczynku. Relacja dotyczy czasów szkolnych, wybuchu II wojny światowej, losów wojennych, służby szpitalnej, działalności konspiracyjnej w ZWZ, służby w leśnictwie oraz o dalszej działalności partyzancko-konspiracyjnej, aresztowania i pobytu w obozie wysiedleńczym, kariery naukowej, a także wojskowej, wydalenia z wojska, procesu wysiedleń ludności z Zamojszczyzny, działalności dydaktycznej, realiów nauczania pod wpływem władz komunistycznych.

Relacja Antoniego Kakareko dotyczy dzieciństwa spędzonego na Wileńczyźnie, przyjazdu do Gdańska w latach pięćdziesiątych, działaności w harcerstwie, studiów, działaności w Solidarności i pracy zawodowej.