Relacja biograficzna Jana Glazy dotyczy przedwojennego życia codzinnego, wojny w Osiecznej, przymusowego wcielenia do Wehrmachtu, służby wojskowej we Francji, wyjazdu z wojskiem do Norwegii, codzienność życia w służbie wojskowej, powojennej rzeczywistości w Osiecznej, pracy w nadleśnictwie i na kolei. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Elli Pyszki, dotyczy dzieciństwa, pracy na roli przed wojną, poznania męża i prowadzenia wspólnie gospodarstwa. Na koniec odpowiada na wybrane pytania z kwestionariusza projektu o stulatkach.

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja biograficzna Walentyny Obszyńskiej, zakonnicy z Zakonu Sióstr Zmartwychwstanek, dotyczy okupacji niemieckiej spędzonych w Radości, kursu sanitariuszek organizowanego przez Armię Krajową, ukończenia szkoły pielęgniarskiej, wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek i realiów życia w zakonie.

Relacja Józefa Bałuczyńskiego, pastora kościoła zielonoświątkowego, dotyczy dzieciństwa na Podolu, pracy przymusowowej w czasie II wojny, wyjazdu na front niemiecki, powojennej działalności ewangelizacyjnej wśród młodzieży, organizacji zborów zielonoświątkowych na Pomorzu. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Jacka Spiechowicza , zawodnika i trenera piłki ręcznej oraz zawodowego żołnierza. Relacja dotyczy łączenia studiów z częstymi treningami, relacji między zawodnikami i trenerami, metod szkoleniowych słynnych trenerów piłki ręcznej, wyjazdów zagranicznych z klubem, a także obrazu Wrocławia w PRL-u.

Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.

Relacja Genowefy Urbanowicz, dotyczy narodzin na Wileńszczyźnie, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, edukacji i poznania męża w Rudgierzowicach, przeprowadzki do Gdyni, pracy w elektrowozowni, pracy w rzeźni, a także kursu trychinoskopistki i pracy w laboratorium.

Krótka relacja dotycząca historii rodzinnej, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów powojennego życia, pracy w Gdańskim Urzędzie Morskim w Gdyni, a także działaności w Towarzystwie Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.

Relacja Jerzego Rusnaka dotyczy przedwojennego Wilna, wydarzeń związanych z walkami na Ziemi Wileńskiej, wyjazdu na Pomorze, relacji międzyludzkich pomiędzy autochtonami i ludnością napływową w okolicach Olsztyna, służby wojskowej w Marynarce Wojennej.

Relacja Jana Waszkiewicza, profesora, współpracownika Komitetu Obrony Robotników oraz KSS "KOR", redaktora "Biuletynu Dolnośląskiego", członka rady programowej Towarzystwa Kursów Naukowych, doradcy strajkowego w Zajezdni MPK nr 7 podczas strajku w 1980 roku, członka prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk i Komisji Krajowej związku, działacza niezależnej Rady Edukacji Narodowej, pierwszego marszałka województwa dolnośląskiego w latach 1998-2001. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII podczas Sierpnia 1980 roku, działalności w Biuletynie Dolnośląskim, rozwoju struktur Solidarności, sposobów działania służb bezpieczeństwa, rozmów jakie przebiegały między opozycją a komunistyczną władzą, struktur Związku Radzieckiego, jego powiązań z przedstawicielami rządu, pierestrojki oraz stanu wojennego.

Relacja biograficzna Romana Dominika. Relacja dotyczy losów rodziny, życia na Kaszubach, wywiezienia matki do obozu Stutthof, osiedlenia się po wojnie w Kostkowie, rozpoczęcia pracy w PRG w wieku 14 lat, warunków pracy i sytuacji pracowników PGR-ów, a także sytuacji ludności kaszubskiej.

Relacja biograficzna Teofili Sączawy. Relacja dotyczy czasów wojennych, wywózki na Syberię, migracji na Kaszuby, życia na Kaszubach, warunkach życia po wojnie, oporu wobec władzy komunistycznej, asymilacji z sąsiadami, poszukiwania rodziny przez Czerwony Krzyż.

Relacja biograficzna Władysławy Rowińskiej. Relacja dotyczy życia lodów rodziny, edukacji w Wejherowie, zamieszkania wraz niemiecką rodziną w Rybnie, wspólnego mieszkania z niemiecką rodziną Wobrok, założenia rodziny, pracy w Urzędzie Gminy, różnic między ludnością rodzimą i Kaszubami a nowymi osiedleńcami, a także Marszu Śmierci z KL Stutthof.

Relacja biograficzna Edyty Majewskiej, urodzonej w rodzinie niemieckiej, mieszkanki Kaszub. Relacja dotyczy losów rodziny niemieckiej na Ziemiach Zachodnich i Północnych, emigracji rodziny do Niemiec po wojnie, pracy na roli, asymilacji z sąsiadami, niszczenia poniemieckiego cmentarza oraz Marszu Śmierci z obozu koncentracyjnego Stutthof, rodzinnego dziedziczenia funkcji sołtysa, stanu wojennego, budowy elektrowni w Żarnowcu.

Relacja biograficzna Małgorzaty Hebel. Relacja dotyczy przeżyć wojennych w Słuszewie, Marszu Śmierci więźniów z obozu KL Stutthof, wkroczenia wojsk radzieckich, zniszczeń wojennych i powojennych, pracy w PGR-ze, dziejów rodziny.

Relacja biograficzna Dietrycha Krzebietke i jego żony Haliny Krzebietke. Relacja dotyczy życia rodziny Dietrycha Krzebietke, pochodzącej z Kaszub oraz rodziny żony, której rodzina przyjechała za Ziemie Zachodnie i Północne z Wołynia, pracy na gospodarstwie, różnic w gospodarowaniu między ludnością niemiecką a przyjezdnymi, funkcjonowaniu PGR-ów, szbrownictwa. W relacji Haliny Krzebietke pojawiają się wątki przesiedleń, przejmowania majątków poniemieckich.

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Relacja Jan Górskiego dotyczy II wojny światowej spędzonej na dawnym pograniczu z Prusami Wschodnimi, okupacji i represji ze strony okupantów, życia codziennego na pograniczu, relacji ludności niemieckiej i polskiej.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Relacja Wacławy Czepel dotyczy Kampanii wrześniowej, pierwszych dni wojny, organizacji niepodległościowych pod okupacją niemiecką, prób wdrożenia rozwiązań niemieckiej myśli technicznej do uruchomienia przemysłu szklarskiego w Polsce po II wojnie światowej, odbudowy ze zniszczeń wojennych Dolnego Śląska, układów stosunków społecznych na terenach granicznych PRL i NRD oraz narodzin opozycji solidarnościowej we Wrocławiu.

Relacja pani Radość Gansiniec, córki Ryszarda Gansińca, profesora filologii klasycznej, byłego wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz archeolożki Zofii Gansiniec, z wykształcenia anestezjolog. Relacjadotyczy opuszczenia Lwowa przez rodzinę Gansiniec w 1944 roku, przyjazdu do Wrocławia w 1947 roku, powojennego Oporowa, studiów medycznych, pracy w kolejnych, nieistniejących już wrocławskich szpitalach, a także wyglądu powojennego Wrocławia.

Relacja biograficzna Heleny Kuli, dotyczy życia na Śląsku Cieszyńskim od pierwszej połowy XX wieku, prac związanych z prowadzaniem gospodarstwa domowego, szkoły w latach II wojny światowej, a także w dwuletniej szkole dla dziewcząt ss. Boromeuszek w Cieszynie, życia na pograniczu w latach PRL-u, kontroli granicznych na granicy z Czechosłowacją.

Relacja Bogusława Lichońskiego. Relacja dotyczy życia studenckiego w Trójmieście na przełomie lat 80. i 90., strajku w Stoczni Gdańskiej, stanu wojennego, wyjazdów za granicę.

Relacja biograficzna Aleksandry Grzywacz. Relacja dotyczy przedwojennych historii rodzinnych, wydarzeń z sąsiednich wsi w czasie wojny, getta w Zaklikowie czy pacyfikacji wsi Szczecyna, przeprowadzki na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia na wsi po wojnie, pracy w sklepie GS.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja księdza katolickiego Tadeusza Rusnaka. Relacja dotyczy lat 50-tych i 70-tych w Siedlęcinie, treningów lekkoatletyki, studiów na Akademii Rolniczej, przerwanych wstąpieniem do seminarium duchownego, posługi kapłańskiej w latach osiemdziesiątych, mszy za ojczyznę i przesłuchań przez aparat bezpieczeństwa, powstania podziemnego teatru Czterdzieści Cztery przy plebani, przenosin między parafamii we Wrocławiu i w okolicach Wrocławia, nominacji na proboszcza parafii uniwersyteckiej, odrestaurowania zabytków, a także odprawienia wspólnie z księdzem Stanisławem Orzechowskim, mszy w czasie strajku w 1980 roku w zajezdni autobusowej przy ul. Grabiszyńskiej.

Relacja Jacka Wenzela, wieloletniego pracownika Tvp Wrocław, operatora, reżysera, redaktora i sekretarza programowego, realizatora wielu popularnych programów telewizyjnych. Relacja dotyczy dziejów rodziny świadka, podjęcia studiów, pracy w teatrze, pracy jako realizator oraz twórca programów telewizyjnych, współpracy zagranicznej z Czechami oraz Holandią, realiów życia w PRL, relacji z działaczami opozycyjnymi, pracy charytatywnej podczas Stanu Wojennego, działalności w fundacji na rzecz dzieci chorych na fenyloketonurie.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja Ignacego Goldwassera, członka Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu". Relacja dotyczy dzieciństwa w żydowskiej rodzinie mieszkającej w Borysławiu na Kresach Wschodnich, wybuchu II wojny światowej i powstania getta w Borysławiu, Holocaustu, pobytu w obozie pracy w Drohobyczu, ucieczki i ukrywania się, wyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, życia żydowskiego na Dolnym Śląsku, funkcjonowania Komitetów Żydowskich, TSKŻ-u, żydowskich spółdzielni pracy oraz Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej, pracy zawodowej związanej z kolejnictwem oraz dziejów współczesnego Izraela.