Krasnal Rzeźnik z Jatek znajdujący się na ulicy Jatki, autorem figury jest architekt Tomasz Moczek. Figura powstała w 2005 roku/ Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Strażnik lub Halabardnik znajdujący się na ulicy Gwarnej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Strażnik lub Halabardnik znajdujący się na ulicy Gwarnej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale Grajek i Meloman znajdują się na ulicy Oławskiej, autorem figurek jest architekt Beata Zwolańska–Hołod. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale Grajek i Meloman znajdują się na ulicy Oławskiej, autorem figurek jest architekt Beata Zwolańska–Hołod. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Grupa krasnali wodnych znajdująca się przed Wrocławskim Teatrem Lalek przy ulicy Teatralnej, autorem figurek jest Paweł Pawlak. Całą instalację tworzą krasnale o imionach: Wierzbownik, Zbierający Wodę, Puszczające Stateczki, Karmiące Ptaki, Ogrodnik, Aktor i Parasolnik. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Grupa krasnali wodnych znajdująca się przed Wrocławskim Teatrem Lalek przy ulicy Teatralnej, autorem figurek jest Paweł Pawlak. Całą instalację tworzą krasnale o imionach: Wierzbownik, Zbierający Wodę, Puszczające Stateczki, Karmiące Ptaki, Ogrodnik, Aktor i Parasolnik. Na pierwszym planie widoczny krasnal Aktor. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Pierożnik znajdujący się przy ulicy Kuźniczej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Figura została odsłonięta 8 października 2007 roku. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Kupczyk znajduje się przy ulicy Komandorskiej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Obieżysmak znajduje się na rynku we Wrocławiu, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Dryndek znajduje się na rynku we Wrocławiu na ścianie piwiarni "Bernard", autorem figury jest architekt Tomasz Moczek. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale o imionach Ogrodnik i Kierownik znajdują się we wrocławskim ogrodzie botanicznym, autorem figur jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Botanik znajduje się we wrocławskim ogrodzie botanicznym, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Portret Współczesny Świadka Historii

Wrocław, 26-05-1989. Kampania wyborcza Waldemara Majora Fydrycha. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; Papier toaletowy – pierwsze rozdanie. N/z Marek Krukowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; Papier toaletowy – pierwsze rozdanie. N/z Marek Krukowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Papier toaletowy – pierwsze rozdanie”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 07-10-1987 Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień milicjanta” z okazji dnia Milicji Obywatelskiej Fot. NAF Dementi

Wrocław, 07-10-1987 Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień milicjanta” z okazji dnia Milicji Obywatelskiej Fot. NAF Dementi

Wrocław, 12-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień LWP – manewry Melon w majonezie”, (LWP – Ludowe Wojsko Polskie) Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. ul.Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. ul.Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. ul.Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. ul.Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-03-1988. Ul. Oławska i ul. Świdnicka. Milicja rozprasza happening Pomarańczowej Alternatywy: „Pierwszy dzień wiosny” i zatrzymuje jego uczestników. Fot. NAF Dementi