• Wspomnienia Brygidy Chodorskiej, w których opisuje swoje przeżycia od lat dziecięcych w przedwojennej Polsce, poprzez wywózkę do Kazachstanu, pracę i edukację na miejscu. W relacji znajdujemy opis pobytu w domach dziecka w ZSRR, warunki zycia na obczyźnie oraz pracę na miejscu. Następnie opisuje powrót do kraju i jak wyglądała organizacja życia po wojnie w PRL.]
• Zakres chronologiczny: 1935-1992
• Miejsca wydarzeń: Suwałki, Czyżew, Andrzejewo, Raczki, Piezmog (ZSRR), Komi (Republika w ZSRR), Kotłas (ZSRR), Kowalewo, Gdańsk, Białystok, Wrocław.

Autor rozpoczyna swoją opowieść od przytoczenia wspomnień dziadków. Przedstawia pokrótce historię swojej rodzinnej wsi Huciska Nienadowskiego od początku XX w. do zakończenia II wojny światowej. Opisuje swoje dzieciństwo i młodość (edukację i pracę w PGR). Następnie wspomina swój pobyt w Nienadowej gdzie kontynuował edukację w szkole rolniczej, a później w Przemyślu w Zespole Szkół Budowlanych. Opisuje swój pobyt we Wrocławiu (praca, rozwijanie pasji muzycznych). Przedstawia realia służby w wojsku. Później wspomina swoje dalsze losy (praca w Lubaniu Śląskim i we Wrocławiu, ślub, studia, wyjazd do Budapesztu, wieloletnia praca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego). Dzięki wspomnieniom autora, możemy poznać wiele cennych informacji na temat budownictwa w PRL. Autor dokładnie opisuje swoją działalność w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii i Wrocławskim Towarzystwie Obserwatorów Nieba. W ostatnim rozdziale wspomina o zasłużonych ludziach dla Wrocławia, pochodzących z Huciska Nienadowskiego. Jako dodatek załącza krótką biografię Kazimierza Iwanowskiego. Zakres chronologiczny: 1913-1993 Miejsca wydarzeń: Hucisko Niewiadomskie (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Nienadowa (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Wrocław, Strachowice (woj. dolnośląskie), Lubań Śląski (woj. dolnośląskie), Wąsocz Grajewski (woj. podlaskie), Budapeszt (Węgry), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie), Szklarska Poręba (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie)

Relacja prof. Marka Czaplińskiego, byłego dziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego dzieciństwa w powojennym Wrocławiu oraz środowiska wrocławskich historyków II połowy XX w.; świadek opisuje codzienność wrocławskiego Oporowa - w latach 40. XX w. oddzielnej wsi - na którym się wychował, szkoły do jakich chodził, zabawy, w jakich uczestniczył; następnie wspomina swoje studia i pracę naukową, jednak główny nacisk kładzie na prezentację poszczególnych postaci historyków, stosunków panujących na wydziale, kwestii funkcjonowania w rzeczywistości komunistycznej i kwestii cenzury; wspomina też swoje wyjazdy i kontakty zagraniczne, zdawkowo opowiada o protestach studenckich w 1968 r. i wyborach w 1989 r., nie unika też tematu przelotnej współpracy z aparatem bezpieczeństwa PRL.   Zakres chronologiczny: 1946-1990   Miejsca wydarzeń: Kraków (woj. małopolskie), Oporów (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie, wieś nieistniejąca), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Merseburg (Saksonia-Anhalt, Niemcy), Borowa (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Sobótka (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Ziębice ( pow. ząbkowicki, woj. dolnoślaskie), Bonn (Niemcy), Berlin (Niemcy), Kolonia (Niemcy), Frankfurt (Niemcy), Poczdam (Niemcy), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie)

Janusz Nowak jako 12-latek przeniósł się w 1946 r. z Poznania do Wrocławia, gdzie jego ojciec pracował przy odbudowie Zakładów Taboru Kolejowego. W swojej relacji szczegółowo opisuje warunki życia w powojennym Wrocławiu oraz życie codzienne swojej rodziny zamieszkałej w blokach kolejowych przy ul. Mochanckiego: wyposażenie mieszkania, sposoby zdobywania żywności (uprawa ogrodu, hodowla świni w altanie, "szaber plac" na Placu Grunwaldzkim, dary UNRRA) i ubrań, oraz stosunki sąsiedzkie i koleżeńskie (zabawy podwórkowe). Relacja zawiera obszerne fragmenty dot. edukacji autora (szkoła powszechna, szkoła zawodowa przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego, Technikum Budowy Wagonów, praca w warsztacie kolejowym) oraz szkolnego i towarzyskiego życia młodzieży ze środowiska kolejarskiego: wycieczki szkolne do Trzebnicy, Karpacza/Jeleniej Góry/zamku Chojnik, spływy po Odrze, harcerstwo (obóz letni pod Szamotułami - praca w polu), zabawy taneczne, relacje z młodzieżą należącą do ZMP. Autor pisze również o wczasach rodzinnych na Mazurach oraz odwiedzinach u krewnych w Wielkopolsce; opisuje też aresztowanie ojca w 1947 r. przez UB pod zarzutem sabotażu w zakładzie pracy oraz publiczną egzekucję w lipcu 1946 w Poznaniu Artura Greisera, byłego gubernatora Kraju Warty, której był świadkiem.
Zakres chronologiczny: 1945-1952
Miejsca wydarzeń: Poznań, Wrocław, Szamotuły, Giżycko