Relacja Franciszka Rumana jest bardzo chaotyczna. Opisuje ona sytuacje rodzinnych terenów Świadka (ówczesny pow. stanisławowski) jeszcze na początku wojny. W dalszej części skupia się na wojskowej karierze: dostanie się do szkoły podoficerskiej, a następnie do 18 Batalionu Saperów (udział w akcji rozminowywania Warszawy tuż po zakończonym powstaniu, przegrupowanie się nad rzekę Nysę Łużycką, po wojnie rozminowanie terenów Dolnego Śląska). Zakres chronologiczny: 1939-1948 Miejsca wydarzeń: Jarosław (woj. podkarpackie), Kochanów (pow. kamiennogórski, woj. dolnośląskie), Kowalowa (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Kutno (woj. łódzkie), Lublin (woj. Lubelskie), Maków (pow. skierniewickie, woj. łódzkie), Mieroszów (pow. wałbrzyskim, woj. dolnośląskie), Nasielska (woj. mazowieckie), Nowe Siodło (pow. wałbrzyskim, woj. dolnośląskie), Oświęcim (woj. małopolskie), Płock (woj. mazowieckie), Poznań (woj. wielkopolskie), Przeworsk (woj. podkarpackie), Pułtusk (woj. mazowieckie), Serock (woj. mazowieckie), Smoleńsk (Rosja), Stanisławów (daw. woj. stanisławowskie, ob. Iwano-Frankiwsk, Ukraina), Starogard (pow. łobeski, woj. zachodniopomorskie), Suwałki (woj. podlaskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Toporów, Warszawa (woj. mazowieckie), Wiśniowce (daw. pow. nadwórniański, woj. stanisławowskie, ob. Ukraina), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zgorzelec (woj. dolnośląskie), Zielona Góra (woj. lubuskie)

pociski przeciwpancerne z okresu II wojny światowej po wykopaniu z ziemi;

przy wykopanych z ziemi pociskach przeciwpancernych z czasu II wojny światowej stoją od lewej: Alfred Kwarciak (kierownik referatu wojskowego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Bolesławcu), Oskar Chmielewski, 4 saperów oraz mężczyzna, który znalazł niewybuchy;

Jan Koprowski w mundurze podporucznika.