Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”, n/z pierwszy z prawj Władysław Stasiak

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 01-04-1987. Happening studentów NZS UWr. Przejęcie władzy na Uniwersytecie Wrocławskim przez Rewolucyjną Radę Regentów, transparenty: „Spontaniczny czyn dla dobra nauki polskiej”

Wrocław, 08-03-1989. Politechnika Wrocławska, wiec w rocznicę Marca 68 zorganizowany przez NZS. N/z od lewej: prof. Andrzej Wiszniewski, prof. Karol Modzelewski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 08-03-1989. Demonstracja w rocznicę Marca 68 zorganizowana przez NZS i SW (Solidarność Walcząca). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 08-03-1989. Demonstracja w rocznicę Marca 68 zorganizowana przez NZS i SW (Solidarność Walcząca). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 08-03-1989. Demonstracja w rocznicę Marca 68 zorganizowana przez NZS i SW (Solidarność Walcząca). Fot. NAF Dementi

Warszawa, 01-04-1989. Niezależne Forum Kultury. N/z Norman Davies. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. N/z zapowiedź happeningu NZS "Pożegnanie Bieruta". Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS.N/z: Andrzej Łoś. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS.N/z: Andrzej Łoś. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. N/z plakat z informacją o sprzedaży książek wydawnictw niezależnych. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 20-04-1989. Demonstracja studentów w sprawie rejestracji NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 21-04-1989, Uniwersytet Wrocławski, plac przy fontannie Szermierza, wiec NZS ws. rejestracji Zrzeszenia .N/z przemawia Paweł Kocięba. NAF Dementi

Wrocław, 21-04-1989, Uniwersytet Wrocławski, plac przy fontannie Szermierza, wiec NZS ws. rejestracji Zrzeszenia .N/z przemawia Paweł Skrzywanek. NAF Dementi

Wrocław, 21-04-1989, Uniwersytet Wrocławski, plac przy fontannie Szermierza, wiec NZS ws. rejestracji Zrzeszenia .N/z przemawia Paweł Skrzywanek. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. rejestracji Niezależnego Zrzeszenia studentów (NZS). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. rejestracji Niezależnego Zrzeszenia studentów (NZS). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. rejestracji Niezależnego Zrzeszenia studentów (NZS). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-04-1989. Uniwersytet Wrocławski, Krajowy Zjazd Delegatów NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-04-1989. Uniwersytet Wrocławski, Krajowy Zjazd Delegatów NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-04-1989. Uniwersytet Wrocławski, Krajowy Zjazd Delegatów NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 24-04-1989, Rynek. Protest ekologiczny przeciw energetyce jądrowej zorganizowany przez Federację Zielonych pod hasłem: "Anty-Atom". Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. N/z Jacek Protasiewicz negocjuje z milicjantem przemarsz studentów ul. Kuźnicza. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. N/z w pierwszym szeregu , trzeci od lewej Rafał Jurkowlaniec, Jacek Protasiewicz z cylindrem. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 25-04-1989, happening studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. „Pożegnanie Bieruta”; zorganizowany przez NZS. UWr do 1989 r. nosił imię Bolesława Bieruta. Studenci domagają się zmiany patrona uczelni. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 17-04-1989 W przerwie posiedzenia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. N/z od lewej” Władysław Stasiak, Rafał Bubnicki, nn (odwrócony), Grzegorz Schetyna. Fot. NAF Dementi

Trasa Lubin – Wrocław, 07-05-1989. Żołnierze sowieccy pozdrawiają samochód oklejony symbolami “Solidarności” w czasie kampanii wyborczej do Sejmu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). N/z przemawia Jacek Protasiewicz podczas wiecu na placu Uniwersyteckim. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989).N/z przemawia Władysław Frasyniuk podczas wiecu na placu Uniwersyteckim. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989).N/z od lewej: Władysław Frasyniuk i Krzysztof Turkowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989).N/z od lewej: Władysław Frasyniuk i Krzysztof Turkowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Politechnika Wrocławska, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Politechnika Wrocławska, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Strajkujących studentów odwiedzili członkowie Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.N/z od lewej: Radosław Gawlik, Rafał Dutkiewicz, Barbara Labuda. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Strajkujących studentów odwiedzili członkowie Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.N/z Rafał Dutkiewicz, sekretarz KO„S”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Strajkujących studentów odwiedzili członkowie Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.N/z Rafał Dutkiewicz, sekretarz KO„S”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (od 24.05 do 31.05.1989). Strajkujących studentów odwiedzili członkowie Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.N/z Wiesław Mielcarski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Pierwsza wizyta Tadeusza Mazowieckiego jako premiera we Wrocławiu w ramach kampanii wyborczej przed wyborami samorządowymi 27 maja 1990 r. N/z: Tadeusz Mazowiecki i kard. Henryk Gulbinowicz

Mycie wrocławskiego Szermierza przez studentów ze Studenckiej Spółdzielni Pracy "Robot"

Wystawa prac, najprawdopodobniej studentów Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.