Relacja biograficzna Michaliny Terpiłowskiej dotyczy przedwojennej codzienności, okresu dzieciństwa i edukacji na terenach Kresów Wschodnich, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i realiów życia w nowej, powojennej rzeczywistości, a także przemian po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Daniel Waszkiewicz, piłkarz ręczny oraz trener. Relacja dotyczy sporotwej kariery, początków juniorskich w legnickim klubie, gry w Śląsku Wrocław, zarządzanym odgónie wojskowym klubie, realiów gry w drużynie bloku wschodniego, wyjazdów zagranicznych, a także gry na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata.

Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.

Relacja Eugeniusza Jacyszyna, księdza katolickiego, zaangażowanego w duszpasterstwo opozyji. Relacja dotyczy życia seminaryjnego w aspekcie stosunku władz Metropolitarnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu do działalności opozycyjnej, poboru kleryków do wojska, mszy celebrowanej przez ks. Stanisława Orzechowskiego przed Zajezdnią autobusową przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu podczas strajku w sierpniu 1980 roku, posługi kapłańskiej świadka w Legnicy, działalności patriotycznej tamtejszego proboszcza, ks. Władysława Jóźkowa.

Relacja biograficzna Melani Starodub, działaczki Proswity, deportowanej w ramach Akcji "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnej miejscowości, polsko-ukraińskich stosunków oraz relacji grekokatolików i prawosławnych przed wojną, pracy w kołchozie i problemów z cenzurą w czasie okupacji radzieckiej, udziału męża w partyzantce ukraińskiej, deportacji i początków życia na Mazurach, zwyczajów żywieniowych, stosunków sąsiedzkich.

Relacja biograficzna Ewy Ludmiły Kowalewskiej. Relacja dotyczy dzieciństwa i codzienności na przedwojennym Polesiu, losów rodziny w czasie II wojny światowej, wyjazdu na zachód i realiów życia w powojennej rzeczywistości, wyglądu Wrocławia po wojnie, pracy zawodowej w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, w Herbapolu oraz w PZU , wczasów pracowniczych oraz wydarzeń z historii PRL takich jak: Wystawa Ziem Odzyskanych, śmierć Stalina, epidemia ospy we Wrocławiu, powstanie Solidarności, stanu wojennego, transformacje oraz powódź w 1997 roku.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy dzieciństwa (działalności w AK, tajnych kompletów), założenia NSZZ "Solidarność" na Politechnice Wrocławskiej ,wyborów czerwcowych do Sejmu i Senatu w 1989 roku, związanych z nimi nastrojami społecznymi, wizyt Tadeusza Mazowieckiego i Lecha Wałęsy w parafii przy Alei Pracy, francuskiej pomocy materialnej i uroczystości ku czci Jerzego Popiełuszki we Francji, losów Władysława Ossowskiego, kongresu eucharystycznego w 1997 roku.

Relacja Józefa Szczepańskiego. Relacja dotyczy relacji sąsiedzkich w przedwojennej Trembowli, stosunków między mieszkańcami polskimi, ukraińskimi i żydowskimi, stacjonowania w Trembowli przed wojną 9. pułku ułanów, wywózek na Syberię, wojennych losów trembowlańskich Żydów, mordów banderowców na Polakach, opuszczenia rodzinnych stron i siedmiotygodniowej podróży na zachód, początkowo w okolice Legnicy, później przez Prudnik aż do Domaszkowa, gdzie rodzina Szczepańskich osiadła na stałe.

Relacja Czesława Sucha. Relacja dotyczy lat wojennych w Bieszczadach, życia podczas okupacji, losów rodziny podczas przechodzenia frontu wojennego w okolicy rodzinnej miejscowości, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne oraz organizacji życia w pierwszych powojennych latach.

Relacja Adama Kiełbińskiego, urodzonego 24.01.1924 roku we wsi Tarnówko. Od 1943 roku leśniczego w nadleśnictwie Tereszpol, gdzie wspomagał konspiracyjną działalność AK. Absolwenta Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. W czerwcu 1945 roku, powołanego na wykładowcę topografii, w CWBP w Modlinie. Usuniętego z Wojska Ludowego przez swoje powiązania z AK w 1948 roku. Przywróconego w wyniku decyzji Ministra Obrony Narodowej w 1991 roku, a w 2001 roku awansowanego na stopień majora w stanie spoczynku. Relacja dotyczy czasów szkolnych, wybuchu II wojny światowej, losów wojennych, służby szpitalnej, działalności konspiracyjnej w ZWZ, służby w leśnictwie oraz o dalszej działalności partyzancko-konspiracyjnej, aresztowania i pobytu w obozie wysiedleńczym, kariery naukowej, a także wojskowej, wydalenia z wojska, procesu wysiedleń ludności z Zamojszczyzny, działalności dydaktycznej, realiów nauczania pod wpływem władz komunistycznych.

Relacja Zdzisławy Szerer dotyczy dzieciństwa w Łyśćcu na Kresach Wschodnich, relacji między polskimi, ukraińskimi i żydowskimi mieszkańcami, edukacji, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia po wojnie, relacji Polaków z Niemcami, powojennego Jawora oraz powojennej Legnicy.

Relacja Jadwigi Szczepańskiej, wieloletniej pracownik Wydziału Oświaty i nauczycielki, dotyczy dzieciństwa w miejscowości Firlej na Lubelszczyźnie, edukacji, przyjazdu do Kotliny Kłodzkiej i pracy zawodowej.

Relacja Zofii Korzeniowskiej dotyczy życia w Januszpolu na Kresach Wschodnich przed II wojną światową, okupcji niemieckiej, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne po wojnie, życia codzinnego w latach 40-stych i 50-tych.

Relacja Marii Bereźnickiej dotyczy dzieciństwa i edukacji na Kresach Wschodnich II Rzeczpospolitej, relacji między ludnością polską a ukraińską, II wojny światowej, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji życia po wojnie, relacji Polaków z Niemcami, przesiedlonej ludności łemkowskiej w ramach Akcji "Wisła", pierwszych lat życia po przesiedleniu.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Relacja Tadeusza Grzeszczuka dotyczy przesiedlenia z Kresów Wschodnich na Ziemie Zachodnie i Północne, pracy w zawodzie nauczyciela i realiów nauczania po wojnie, obchodzenia świąt w rodzinie prawosławno-katolickiej, relacji z żołnierzami z rosyjskiego poligonu, zabaw dziecięcych, relacji z niemiecką ludnością, która została w granicach Polski, integrowania się ludności, która przyjechała na Dolny Śląsk z różnych części Polski.

Relacja profesora Jana Kukuły dotyczy przede wszystkim jego kariery naukowej i zaangażowania w latach 80. w działalność opozycyjną, wykonywanych w technice mezzotinty grafik w Ognisku Kultury Plastycznej przy pl. Solnym, które później trafiały do wielu wydawnictw niezależnych związanych z „Solidarnością”, prac wraz z Januszem i Jadgwigą Halickimi oraz Andrzejem Żarnowieckim nad grafiką: 15 stacji Drogi Krzyżowej oraz przekazania jednej z kopii Drogi do Dortmundu, jako podziękowanie za pomoc materialną jaką dortmundczycy ofiarowali wrocławianom w czasie stanu wojennego.

Relacja pani Radość Gansiniec, córki Ryszarda Gansińca, profesora filologii klasycznej, byłego wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz archeolożki Zofii Gansiniec, z wykształcenia anestezjolog. Relacjadotyczy opuszczenia Lwowa przez rodzinę Gansiniec w 1944 roku, przyjazdu do Wrocławia w 1947 roku, powojennego Oporowa, studiów medycznych, pracy w kolejnych, nieistniejących już wrocławskich szpitalach, a także wyglądu powojennego Wrocławia.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Relacja Stanisławy Czarneckiej dotyczy wydarzeń związanych z mordami dokonywanymi przez ukraińskich nacjonalistów na polskiej ludności w Galicji Wschodniej, przesiedleń ludności polskiej w okolice Wrocławia po II wojnie światowej, relacji ludności polskiej i niemieckiej na terenie Dolnego Śląska w latach powojennych.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Piotra Rakowskiego, pracownika wrocławskich zakładów Polar, uczestnika strajku w 1980 roku, internowanego w stanie wojennym. Relacja Piotra Rakowskiego dotyczy przeprowadzki na Ziemie Zachodnie, pracy w Polarze, strajku w sierpniu 1980 w Polarze , internowania, działalności w Radzie Osiedla na Kowalach.

Dwuczęściowa relacja profesora Andrzeja Wiszniewskiego, profesora nauk technicznych, działacza opozycji, internowanego w Nysie, rektora Politechniki Wrocławskiej w latach 1990-1996 oraz ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Pierwsza relacja dotyczy krajobrazu powojennego Wrocławia, studiów na wrocławskiej Politechnice i dalszej kariery na tej uczelni, funkcjonowania szkoły wyższej i studentów w ówczesnych realiach politycznych, wydarzeń z marca 1968 roku i studenckiej akcji podczas pochodu 1 maja, powstania Solidarności i wydarzeń na uczelni w tym czasie, strajku okupacyjnego na Politechnice, po wprowadzeniu stanu wojennego, internowania w Nysie i prób zwerbowania działaczy Solidarności do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa, procesu członków komitetu strajkowego Politechniki, zatrzymań i przesłuchań ze względu na działalność opozycyjną, pełnienia funkcji rektora Politechniki, a następnie ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Druga relacja dotyczy wydarzeń z historii Wrocławia: roku 1956 oraz 1968 na Politechnice Wrocławskiej, strajku na Politechnice w 1981 roku, pełnienia funkcji rektora podczas przemian ustrojowych w Polsce. Na zakończenie, świadek odpowiedział na pytania przygotowanych w ramach kwestionariusza, większość z nich dotyczyła Wrocławia lat powojennych.